Η Μαγική Πράξη

Η Μαγική Πράξη

Στο σύμπαν υπάρχει η στερεά Γη, ο Αέρας, η Φωτιά, το Ύδωρ και ο Αιθέρας όπου δίνει πνοή σε κάθε έμψυχο ον.

Με αυτά τα πέντε στοιχεία δομείται κάθε ον στο σύμπαν. Κάθε ένα από τα τέσσερα πρώτα στοιχεία κυβερνάει τρία ζώδια του ζωδιακού κύκλου. Το πέμπτο στοιχείο, ο Αιθέρας είναι ένας κόσμος με άγνωστες διαστάσεις, στον οποίον ο χρόνος δεν ακολουθά κάποια σταθερά, όπως το Τώρα των ζώντων και είναι μια διάσταση διάχυτη στο επίπεδο της αιθερικής ύπαρξης. Δηλαδή για τα πνευματικά όντα ο χρόνος είναι κάτι το οποίο αλλάζει όπως αλλάζει ο χώρος όταν κινούμαστε. Αυτό σημαίνει πως μπορούνε να βρεθούνε σε ένα φάσμα χρόνου την ίδια στιγμή και μάλιστα σε ένα φάσμα χώρου. Αυτός ο κόσμος του πέμπτου στοιχείου είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τα υπόλοιπα τέσσερα στοιχεία τα οποία δομούν τον υλικοενεργειακό κόσμο.

Ο τρόπος της σύνδεσης μεταξύ του υλικοενεργειακού κόσμου με τον πνευματικό είναι άκρα αινιγματική. Είναι το αντικείμενο της μαγείας και αυτόν τον σύνδεσμο προκαλούμε σε κάθε μαγική πράξη.

Η κατανόηση αυτού του συνδέσμου είναι η επίγνωση του μάγιστρου και δεν νοείται συνειδητά, αλλά υποσυνείδητα και ασυνείδητα. Η επίγνωση αυτού του συνδέσμου του ματιού μας με την ψυχή, δεν εξηγείται με λέξεις αλλά γράφεται σε ένα φάσμα χρόνου και χώρου, όπου η ακολουθία των κινήσεων είναι ιερή από την αρχή μέχρι το τέλος της πράξης. Τη στιγμή που η μαριονέτα κουνάει τα νήματα και το χέρι του δημιουργού της μεταδίδει τον παλμό της στα νήματά του.

Ο μάγιστρος σε ιερή σύνδεση με τις δυνάμεις του σύμπαντος ακολουθεί με πίστη την ακολουθία της τελετουργίας και μέσω αυτού διαχέεται στον χώρο και τον χρόνο η δύναμή της, επηρεάζοντας το όλον στο επίπεδο που επιθυμεί ο Θεός να ανταποκριθεί στο αίτημα του μάγιατρου.

Ο μάγιστρος οφείλει να γνωρίζει και να αποφασίζει με σοφία και φώτιση τους λόγους για τους οποίους επικαλείται τις πέντε δυνάμεις του σύμπαντος.

Δημιουργεί την πράξη χρησιμοποιώντας τα σύνεργα όπως θυμιάματα, κεριά, ουσίες συνδετήρες με το πνεύμα, εργαλεία που θα χρησιμοποιήσει κατά την πράξη, θυσία όπως σιτηρά, τροφή, ουσίες, αίμα, στάχτη όπου δημιουργείται από την καύση κατά την πράξη. Ο εξαγνισμός του μάγιστρου είναι καταλυτικός παράγων για την πίστη του μάγιστρου και την ισχύ της πράξης.

Εφόσον ο μάγιστρος είναι ιερέας και πραγματικός δίαυλος μεταξύ άυλου και υλικού σύμπαντος, εάν ακολουθήσει την πράξη καθώς ο λόγος της επίκλησης επιβάλλει, τότε με την τέλεση της πράξης το αποτέλεσμα είναι αναπόφευκτο.