Νεκρονόμικον

Νεκρονόμικον

Το Αρχέγονο Φως

Πριν από όλα και μετά από τα πάντα υπάρχει το Αρχέγονο Φως. Εκεί και τότε όπου όλα είναι η ίδια ουσία. Η αστρόσκονη χωρίς δομή την οποία δεν μπορείς να την δεις με τα μάτια ή να την αγγίξεις με τα χέρια. Αυτή η Αρχέγονη ουσία που διαπερνά τις διαστάσεις και συγχρόνως συνδέει την ύλη με το πνεύμα. Τη στιγμή που η ζεύξη είναι η ουσία, αυτή η ουσία είναι το Αρχέγονο Φως.

Πριν το Σύμπαν χωρίσει το Αρχέγονο Φως σε αστρόσκονη και πνοή όλα τα πνεύματα ήταν Ένα, στην ολική συνειδητότητα του μοναδικού Όντος που λέμε Θεό και του οποίου η δύναμη εξουσιάζει τα τέσσερα στοιχεία της συμπαντικής ζωής.

Ο Τετραγράμμτος, όπου κάθε γράμμα από το όνομά του αντιστοιχεί σε ένα από τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, είναι η έκφραση του Αρχέγονου Φωτός στο Σύμπαν που βλέπουμε και υπάρχει μετά τη γένεση.

Η Γένεσις

Όταν η στιγμή έρθει κατά τον συμπαντικό παλμό να αλλάξει η δομή του Όλου. Τότε το Αρχέγονο Φως, το οποίο περικλείει όλες τις διαστάσεις, ύλη και πνεύμα, σε μία δομή του Όλου που δεν γνωρίζουμε ως άνθρωποι, διαιρείται σε αστρόσκονη και πνοή και δημιουργούνται οι διαστάσεις.

Τη στιγμή όπου χωρίζεται η Ουσία σε διαφορετικά πράγματα, όπου το κάθε ένα έχει διαφορετική ταυτότητα, τότε ξεχωρίζουμε το πνεύμα από την ύλη, όταν πριν ήταν το ίδιο πράγμα, την ίδια στιγμή, στο ίδιο σημείο του Όλου.

Εκεί αρχίζει η αλυσιδωτή αντίδραση, εφόσον το κάθε ένα από τα δύο διαιρείται σε άλλα τα οποία δημιουργούν υποδιαιρέσεις και είδη ουσίας δημιουργώντας το Σύμπαν που βιώνουμε στην τρέχουσα όψη του συμπαντικού παλμού.

Σύμφωνα με παρατήρηση και αποτύπωση φαινόμενων και βάσει κανόνων χωρίζουμε το Όλον σε ύλη, ενέργεια και πνεύμα, όπου λίγα βλέπουμε για αυτά όσο τα θεωρούμε διαφορετικά πράγματα και τα διαχωρίζουμε.

Μετά τη γένεση δημιουργείται αυτό που λέμε χωροχρόνος και βάσει αυτού μετράμε και δίνουμε ταυτότητα στο πότε και το πού. Σταθμός σε όλη αυτή τη ραγδαία μεταβολή από το Αρχέγονο Φως, στο Σύμπαν με τον χωροχρόνο, είναι οι πρώτες εμψυχώσεις όντων. Η απαρχή της βιολογικής ζωής.

Η Εμψύχωση

Όταν ο καιρός έρθει, κατά την δημιουργία του σύμπαντος, ο Θεός χωρίζει την συνειδητότητα του όλου σε μονάδες και γεννάει όντα που έχουν ταυτότητα και συνειδητότητα ξεχωριστή από το Όλον. Τα πρώτα όντα που η ουσία τους έχει πνεύμα σε μία συγκεκριμένη δομή. Αυτό το ον είναι ο πρώτος ζωντανός οργανισμός στο Σύμπαν. Ακόμα δεν έχει διαιρεθεί η ουσία του σε υποείδη.

Μετά από πολλές υποδιαιρέσεις την έμψυχης ουσίας και της γένεσης πολύπλοκων ειδών ζωής με συνδυασμούς έμψυχων ουσιών σε μια συγκεκριμένη βιολογική δομή, φτάνουμε πλέον σε εμψύχωση, όπου η ταυτότητά του είναι ο άνθρωπος.

Τότε η γνώση της εμψύχωσης αυτής είναι δομημένη, περιγράφει το Σύμπαν με κώδικες και μεταφέρει δεδομένα από ενσάρκωση σε ενσάρκωση, μέσα στο αέναο συμπαντικό ταξίδι προς την τελείωση. Όταν η ατομική τελείωση γίνεται ένα κομμάτι από Αρχέγονο Φως, μετά την συντέλεια του κόσμου. Όταν όλα επιστρέφουν στην αρχέγονη μορφή. Εκεί όπου το φίδι τρώει την ουρά του και δημιουργείται ένας παντοτινός κύκλος.

Η Εξαφάνιση Της Ψυχής

Όταν ο άνθρωπος αδιαφορήσει επιδεικτικά για το Φως, προτιμήσει το σκοτάδι επανειλημμένα, περιγελάσει και ειρωνευτεί κάθε προσπάθεια και ευκαιρία να μετανοήσει για πράξεις και σκέψεις. Όταν ο μόνος στόχος ενός αδαή είναι η ικανοποίηση προσωπικών θέλω που υπερβαίνουν τα δικαιώματα ή την ελευθερία του άλλου. Καταπατώντας με ευχαρίστηση κάθε ιερό και φωτεινό, οδηγεί με μια μικρή ελπίδα στην τιμωρία. Αν όχι στην ολική εξαφάνιση. Εκεί όπου αντικατοπτρίζεται το σκότος, το χάος, το απόλυτο τίποτα, η ανυπαρξία.

Η Τιμωρία της Ψυχής

Άνθρωποι όπου συστηματικά ακολουθούν αμαρτίες ή οδηγούνται από τα πάθη τους σε αμαρτωλό τρόπο ζωής. Άνθρωποι με πράξεις κακές προς τον συνάνθρωπο, καταραμένοι. Ακόμα και άρχοντες τύραννοι μετά θάνατο θα νιώσουν την τιμωρία.

Όταν αντικρύσουν το Αρχέγονο Φως θα φοβηθούν και θα νιώσουν την ολική αλήθεια. Τότε θα υποχρεωθούν να υποφέρουν μέχρι η θεία δίκη να βρει εκπλήρωση στο πνεύμα τους ή να το εναντιώσει προς το Φως μέχρι ανυπαρξίας. Εκεί όπου μέσα στον τάρταρο δεν απομένει πλέον ουσία με την ταυτότητα του.

Η Μετάβαση

Άνθρωποι που δεν εκπλήρωσαν στόχους, που δεν τάχθηκαν υπέρ ή κατά. Δεν κάνανε πολύ κακό, ούτε πολύ καλό, δεν διαφωτίσανε, αλλά ούτε διαφωτιστήκανε. Αυτοί οι άνθρωποι, όπως και όλα τα όντα ζουν μια σύντομη μεταβατική μεταθανάτια περίοδο μέχρι την επόμενη ενσάρκωσή τους.

Ο Τόπος Των Φωτεινών

Ήρωες, ευεργέτες, άγιοι, λατρεμένοι ως θεοί, διαφωτιστές γίνονται Άγγελοι του Θεού και πάνε στον τόπο των φωτεινών. Εκεί όπου είναι ένα κομμάτι Αρχέγονου Φωτός Ένα με τον Θεό. Περιμένοντας την συμπαντική εκπλήρωση, όπου όλα γίνονται Ένα ή να γεννηθεί να υπηρετήσει τον θείο σκοπό ξανά και ξανά μέσα στους αιώνες κατέχοντας θεία επίγνωση. Εκεί όπου το πνεύμα εξυψώνει το Φως και διαφωτίζει νεκρούς και ζώντες μέσα από τις διαστάσεις, εξυπηρετώντας το νόμο της ύπαρξης και αποκυρήτοντας την ανομία της ανυπαρξίας και του σκότους.

Άνθρωποι που ακολούθησαν την τελείωση και ήταν Αλήθεια και πραγματικότητα όσα πίστεψαν και έκαναν, ο Θεός, μετά τον θάνατό τους, τους υποδέχεται στα Ηλύσια Πεδία.

Η Επαφή Με Τους Νεκρούς

Δικοί μας άνθρωποι μπορεί να μας συναντάνε στα όνειρα και να βιώνουμε κοιμώμενοι μία επαφή με τον νεκρό σε αιθερικό επίπεδο.

Η μώρα άλλωστε που παθαίνουν οι άνθρωποι στον ύπνο τους, ένα είδος θανατηφόρου κάποιες φορές εφιάλτη, δημιουργείται από καταραμένα καταχθόνια πνεύματα που εξυπηρετούν την ανομία της ανυπαρξίας όσο ακόμα υπάρχουν, πριν παραδοθούν στην απόλυτη ανυπαρξία.

Κάποιες στιγμές ίσως νιώσουμε επαφή με το νεκρό όντας ξύπνιοι. Σε κάποιο χώρο ή σε μία σκέψη. Είναι όταν ο νεκρός επιχειρεί συντονισμό και αιθερική συνεύρεση μαζί μας.

Άλλες φορές κάποια πνεύματα εξουσιάζουν κάποιο μέρος κάνοντας αισθητή την παρουσία τους στους ζώντες, ακόμα ακόμα και κινώντας αντικείμενα ή με το να δημιουργούνε ήχους. Άλλοτε καταλαμβάνουν ένα ζωντανό ον για να μεταδώσουν ένα μήνυμα στους ζωντανούς. Με ειρηνικό τρόπο ή με μοχθηρό. Η κατάληψη άλλωστε ανθρώπων από καταχθόνια ή υποχθόνια πνεύματα είναι ο γνωστός δαιμονισμός.

Η Συντέλεια

Όταν όλα φτάσουν να διαχωριστούν πλήρως από την Αρχέγονη Ουσία. Όταν τα Ηλύσια Πεδία γεμίσουν με ψυχές. Όταν ο τάρταρος πλέον θα έχει εκπληρώσει το σκοπό του και όλα τα πνεύματα βρήκαν τελείωση. Τότε αρχίζει η αντιστροφή της ύλης. Τότε το Σύμπαν και ο Άδης συγχωνεύονται ραγδαία, όπως δημιουργήθηκαν, στο Ένα και Μοναδικό Ον. Το Αρχέγονο Φως.

Ο Αρμαγεδώνας ορίζει το τέλος του κόσμου, αλλά και την αρχή της επαναδημιουργίας του. Στον αέναο κύκλο όπου το φίδι τρώει την ουρά του.

Η Αθανασία

Ισχυρές δυνάμεις νομοθετούν το Σύμπαν. Σήμερα την εποχή της μηχανής ακόμα υπάρχει η δύναμη να σε κάνει αθάνατο. Η Στιγμή σκοτώνει. Ο θάνατος υπάρχει παντού. Μπορεί να ζήσουμε 1000 χρόνια. Είναι δυνατόν! Ενώπιον του Θεού. Πέρα από τα δεσμά του κοινού νου που επιβάλλει η επιστήμη και της κοινής συμπεριφοράς που επιβάλλει η κοινωνία.

Η αέναη σύνδεση συνειδητού νου του ανθρώπου και της ιεροσύνης της ζωής του με τους συμπαντικούς μηχανισμούς αθανασίας του ανθρώπου. Εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα. Σημείωση να κάνω πως οι θνητοί γίνονται θανάσιμοι με τη σκέψη τους με ένα παραπάνω κορνάρισμα στο δρόμο! Μάθε να μη σε σκοτώνει η κοινή βασκανία για να ανέβεις επίπεδο. Πριν την αυτοΐαση υπάρχει η επίγνωση που σε κάνει να υπερβαίνεις τη θνητή τιμωρία! Όσο το σώμα αντέχει τη ψυχή, η ψυχή θα επιστρέφει με πείσμα ενάντια στο θάνατο μετά τον θείο όρκο.

Εάν ο Θεός σε δεχτεί για υπηρέτη των θελημάτων Του θα λάβεις την Αθανασία έναντι του αντιτίμου θνητού ανθρώπου ερμαίου των θνητών παθών του.

Η αθανασία επιφέρει βαθιά ευθύνη σε αυτόν που θα του δωθεί αυτό το θείο χάρισμα. Ο αθάνατος άνθρωπος οφείλει πριν παραδώσει το σώμα του να διδάξει την αθανασία σε ανθρώπους που θα μπορέσουν μετέπειτα να δεχθούν το θείο χάρισμα. Το αίμα σου έχει διαφορετική υπόσταση από τον κοινό άνθρωπο. Η άμυνα του οργανισμού θηριώδης! Σίγουρα θα ξέρεις το χάρισμα που κουβαλάς και την ευθύνη απέναντι στον Θεό. Η ζωή φαντάζει μικρή απέναντι στη θεία επίγνωση που εξυπηρετείς όντας ακόμα άνθρωπος. Η μετέπειτα ζωή και η θνητή ανταγωνίζονται μέσα σου και επιβάλλεται η θεία θέληση, η οποία είναι ικανή να σε κρατήσει ζωντανό για χίλια χρόνια ή να σε εξαφανίσει εν ριπή οφθαλμού, όπως τον  Ενώχ, χωρίς να βρεθεί ποτέ θνητό πτώμα.

Η αθανασία ακολουθά ανθρώπους βαφτισμένους στο θείο μυστήριο και της πνευματικής ένωσης με το θείο και είναι συνεπακόλουθο της θείας παραδοχής της ιεροσύνης του ανθρώπου και των πράξεών του. Το θείο πνεύμα το οποίο αποπνέεται από αυτόν τον άνθρωπο υπερβαίνει την υλική υπόσταση του και αγγίζει θεία πρότυπα, τα οποία εμποτίζουν το θνητό σώμα με αθανασία!

Η Μαθηματική Σταθερά Της Ζωής

Η Μαθηματική Σταθερά Της Ζωής

Η ζωή του κάθε ανθρώπου ξεκινάει τη στιγμή που γεννιέται και σταματάει στον θάνατό του. Τι είναι όμως αυτή η μαθηματική σταθερά της ζωής? Η στιγμή της γέννησης είναι μια χρονική αναφορά στη ζωή του ανθρώπου όπως και κάθε στιγμή της ζωής του.

 Ας δούμε όμως πως εκτυλίσσονται τα πράγματα στην πραγματικότητα. Είπα πραγματικότητα… Πραγματικότητα είναι αυτό που γράφει ο χρόνος καθώς περνάει από τον χώρο. Ακόμα και να δούμε την ζωή σαν μία απόσταση στον χωροχρόνο, στην πραγματικότητα ζούμε μία στιγμή τη φορά! Η στιγμή που εναλλάσσεται η προηγούμενη, την επόμενη. Η στιγμή που ζούμε είναι πάντα Τώρα! Το τώρα πάντα ακολουθούμε σε μία πορεία στον χώρο και τον χρόνο.

Όλοι οι ζώντες οργανισμοί μοιράζονται το ίδιο Τώρα όπου και να βρίσκονται! Το Τώρα, η στιγμή, η ίδια η ζωή ταξιδεύει στον χρόνο με μία σταθερή κοινή ταχύτητα για όλα τα όντα. Η ταχύτητα αυτή δεν έχει να κάνει με κάποια απόσταση και δεν ξέρω πια θα μπορούσε να είναι η μονάδα μέτρησης της ταχύτητας της ζωής αλλά μπορώ να πω με βεβαιότητα πως είναι απλά ένα σημείο στην ευθεία, μια στιγμή στον χρόνο η οποία διαδέχεται η μία την άλλη με σταθερή κοσμική ταχύτητα.

Θέλω να πω εδώ πως στην πραγματικότητα αισθανόμαστε τον χρόνο να περνάει με διαφορετική ταχύτητα σε διαφορετικές φάσεις. Αυτό όμως είναι η ατομική μας αίσθηση του χρόνου και εξαρτάται από την συναισθηματική μας κατάσταση. Η ζωή κυλάει σταθερά με μία ταχύτητα για όλους. Αυτό βέβαια με κάνει να αναρωτιέμαι εάν στην πραγματικότητα είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν ταξίδια στον χρόνο! Αυτό θα σήμαινε ότι η ζωή υπάρχει και σε άλλες διαστάσεις και ότι υπάρχουν παράλληλοι χρονοδιάδρομοι! Φαντάζομαι πως ακόμα και εάν πραγματοποιηθεί ταξίδι στον χρόνο δεν θα είναι απλά το να τηλεμεταφέρεσαι σε άλλη χρονική στιγμή στο ίδιο μέρος, αυτό θα ανέτρεπε κάθε βάση για ύπαρξη σταθερής ιστορίας του κόσμου, αλλά μία προσέγγιση σε άλλη χρονική στιγμή στον ίδιο τόπο ή άλλον μέσω του αιθέρα η κάποιων άλλων διαστάσεων σε συνθήκες και με μεθόδους που δεν παρακάμπτουν την κοινή σταθερή ταχύτητα της ζωής. Ακόμα και αν ταξιδέψει κάποιος με ταχύτητα του φωτός και επιβιώσει τότε στην πραγματικότητα βρίσκεται στην ίδια σταθερά, δεν μπορεί να αναιρέσει το ταξίδι του και φαντάζομαι θα βρεθεί τρομακτικά μακριά σε ελάχιστο χρόνο με απρόβλεπτες συνέπειες  για εκείνον, όπου και πάλι όμως θα μοιράζεται με όλους στο Σύμπαν την μαθηματική σταθερά της ζωής.

Η Τελείωση (Θέωση)

Η Τελείωση (Θέωση)

Οι άνθρωποι είναι εκλεκτό είδος του θεού. Αυτό γιατί έχουν την δυνατότητα να ολοκληρώσουν τους σκοπούς τους και να γίνουν τέλεια όντα.

Στην ιστορία της ανθρωπότητας συναντάμε ανθρώπους οι οποίοι είτε λατρεύονταν ως θεοί ή ημίθεοι, είτε υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι πρότυπα για άλλους, ζώντας τη ζωή τους με μεγαλείο.

Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να φτάσουν στην τελείωση όντας ο εαυτός τους, με πίστη στον Θεό και πραγματικά ιδανικά.

Ειδικά κάποιοι άνθρωποι ευνοημένοι, για όποιους λόγους, είναι πιο εύκολο να φτάσουν στην τελείωση. Πάραυτα ιερό είναι να μπορέσεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να τον εξυψώνεις λατρεύοντας το σώμα σου το οποίο είναι ο ναός της ψυχής καθώς επίσης το να δίνεις τη ψυχή σου ολοκληρωτικά στον συνάνθρωπό σου με σεβασμό και αγάπη.

Η πραγματική γνώση είναι η απλή αλήθεια και όσα μυστήρια σου αποκαλυφθούν στην πορεία προς την τελείωση πρέπει να τα διαφυλάξεις σαν τον λόγο του Θεού και να τα μοιράζεσαι με απλούς ανθρώπους αποσκοπώντας μόνο στην θεραπεία της ψυχής των και την σωτηρία αυτής. Χωρίς να εξυψώνεις τον εαυτό σου αλλά να κρατάς το κεφάλι σου χαμηλά, όντας ταπεινός ενώπιον του Θεού και όποιας αλήθειας μπορεί να κατέχεις.

Ηρωικές πράξεις βοήθειας προς τον συνάνθρωπό σου χωρίς να ζητάς ανταλλάγματα θα σου προσφέρουν τις ευλογίες Θεού και ανθρώπων.

Προσοχή! Το να είσαι ταπεινός με φώτιση και διάθεση να σώσεις τον συνάνθρωπό σου από όποιο κακό είναι η αγνή αλήθεια σου. Κράτα κρυφό ότι δεν γίνεται κατανοητό και αποκάλυψέ το μόνο στους ανθρώπους που σε έχουν αναγνωρίσει, οι οποίοι είναι ήδη φωτισμένοι και ακολουθούν και εκείνοι τον προσωπικό τους δρόμο προς την τελείωση και ολοκλήρωση της ζωής τους ως άνθρωποι με στόχο τη νέα ζωή ως άγγελοι φύλακες, ικανοί να φέρουν την αλήθεια και να την μεταδίδουν οπουδήποτε και όποτε η θεία συνοχή, μέσα από τους αέναους μηχανισμούς του σύμπαντος τους δώσει εντολή να πράξουν το έργο των αγγέλων, ο οποίος είναι και ο σκοπός των.

Στην σκληρή πραγματικότητα μπορεί ο άνθρωπος που οδεύει προς την τελείωση να ακούσει τον εαυτό του ή τον λόγο του Θεού να τον οδηγεί σε πράξεις που σε άλλες περιπτώσεις να ήταν αμαρτίες. Ακόμα και ένας στρατηλάτης μπορεί να γίνει δεκτός στον Παράδεισο εάν ο Θεός κρίνει ότι το έργο του ήταν πεφωτισμένο και ότι στη ζωή του έκανε πολύ μεγαλύτερο καλό για τον άνθρωπο και τον ανθρωπισμό παρά κακό.

Το να ακούς τη φωνή της ψυχής σου είναι ιερό εφόσον κανένας άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον άλλον και το προφίλ του τέλειου ανθρώπου είναι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο επειδή ο καθένας έχει μια διαφορετική πορεία στον χωροχρόνο, άλλον χαρακτήρα και άλλα ερεθίσματα.

Με σεβασμό και αγάπη, αυτοσυντήρηση και αρμονία του νου με τη ψυχή και το σώμα ξεκινάει το ταξίδι προς την τελείωση. Μέσα από μία περίοδο της ζωής, σε νεαρή ηλικία, όπου θα γνωρίσεις την μαγεία του κόσμου μέχρι να γνωρίσεις τη φωνή του Θεού και να ορκιστείς υπηρέτης Του στα θεία καθήκοντα Του μέχρι την επάνοδο σου στην νέα ζωή ως άγγελος φύλακας του Θεού, μετά από ένα τέλος της ζωής ως άνθρωπος, με το οποίο επαληθεύεται η ιεροσύνη του Ανθρώπου στα μάτια του Θεού και των ανθρώπων μετά το οποίο στην πραγματικότητα έρχεται η τελείωση και η πραγματική ολοκλήρωση του θείου σκοπού της τελείωσης, η νέα ζωή ως Άγγελος φύλακας του Θεού σε ένα σύμπαν όπου οι αποστάσεις εκμηδενίζονται και η μαγεία είναι η προϋπόθεση για να εκτελείς το θείο έργο σου σε πλήρη αρμονία με όλα τα δημιουργήματα του κόσμου σε όλα τα επίπεδα.

Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΙΧΩΡ

Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΙΧΩΡ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Λένε πως εμείς οι Έλληνες έχουμε ένα ιδιαίτερο γονίδιο στο DNA μας. Αυτό το γονίδιο μας επιτρέπει να φτάσουμε πιο γρήγορα στην τελείωση, μας κάνει πιο ευφυείς και ταυτίζεται με αυτό που λένε κώδικα ΙΧΩΡ.

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ

Από ευρήματα αρχαιολόγων, γύρω στο 35.000 π.Χ. συνυπήρξαν για 1000 χρόνια ο άνθρωπος του Νεάτερνταλ και ο Homo Sapiens. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς από που προήλθε ο Homo Sapiens αλλά ανθρωπολόγοι βλέπουν σαφή ομοιότητα με τον Homo Erectus που προϋπήρξε του ανθρώπου του Νεάτερνταλ (300.000 – 35.000 π.Χ.). Ο άνθρωπος του Νεάτερνταλ φαίνεται σαν να είναι μια νεότερη εξέλιξη ανθρώπου από πίθηκο, η στάση του είναι πιο σκυφτή από τον Homo Erectus, ο οποίος υπάρχει περίπου από το 1.700.000 π.Χ. και η βασική του διαφορά από τον πίθηκο είναι η νοημοσύνη του. Φαντάζομαι πως κάπου κοντά στη δήθεν εξαφάνιση του Homo Erectus και την εμφάνιση του ανθρώπου του Νεάτερνταλ υπάρχει κάποια <<παρέμβαση>> η οποία οδήγησε τον τότε πίθηκο (300.000 π.Χ.) να αποκτήσει νοημοσύνη που ο Erectus είχε ήδη 1.500.000 χρόνια!

Για κάποιο λόγο ένα ανθρώπινο είδος που υπάρχει από το 1.700.000 π.Χ. με σχεδόν τα ίδια χαρακτηριστικά με σήμερα, έχει έναν ανταγωνιστή που μοιάζει πολύ με τους αρχαίους προγόνους του, τους πίθηκους, αλλά έχει νοημοσύνη σαν αυτόν. Μάλιστα την περίοδο από 100.000 μέχρι τον Homo Sapiens το 35.000 π.Χ. φαίνεται να υπάρχουν διάφορα είδη ανθρωποειδών στη γη. τότε μιλάμε πιθανότατα και για την πρώτη δυναστεία αρχαίων Ελλήνων θεών (Ήλιος, Γαία κ.λ.π.) και το ζευγάρωμα του Ουρανού με την Γη από το οποίο βγήκαν τέσσερα διαφορετικά είδη (Τιτάνες, Εκατόγχειρες, Ουρανίδες και Γίγαντες).

Η δεύτερη δυναστεία αρχαίων Ελλήνων θεών είναι του λεοντοκέφαλου Κρόνου αιμοβόρου νεφελίμ ο οποίος θεωρείται τιτάνας και της γυναίκας του και αδερφής του Ρεας, μητέρας του Δια, ο οποίος δολοφόνησε τον πατέρα του Κρόνο και ανέλαβε τον διαφωτισμό των γήινων κατά την τρίτη δυναστεία αρχαίων Ελλήνων θεών.

Για κάποιο λόγο ο Δίας και οι υπόλοιποι θεοί του Ολύμπου δεν θεωρούνται τιτάνες αλλά Ελ και από εκεί προκύπτει και η ονομασία Έλληνες και Ελλάς (Γη του Φωτός).

Αυτός ο απότομος διαχωρισμός της γενιάς του Δία και των Ελλήνων μετέπειτα, από τους πρόγονούς τους, τιτάνες, είναι και αυτός πολύ μυστήριος και εκεί πιστεύω πάλι ότι υπήρξε μία δεύτερη <<παρέμβαση>> η οποία οδήγησε σε αυτόν τον διαφωτισμό της Γης και στον χαρακτηρισμό των θεών της τρίτης δυναστείας <<ΕΛ>>.

Αυτοί λοιπόν ήταν και οι προπάτορες  του κώδικα ΙΧΩΡ ο οποίος μεταδόθηκε και ύστερα στις επόμενες γενεές.

Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ

Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αλλά αυτά τα 1000 χρόνια θυμίζουν τις τιτανομαχίες και τις γιγαντομαχίες όπου ο Τιτάνας Κρόνος της δεύτερης δυναστείς αρχαίων Ελλήνων θεών πεθαίνει από τα χέρια του Δία, ο οποίος δεν ονομάζεται τιτάνας όπως ο πατέρας του. Η τρίτη πλέον δυναστεία αρχαίων Ελλήνων θεών παίρνει το χρίσμα ΕΛ (Φωτεινός) και διαφωτίζει όλη την τότε γη στο πέρασμά της

Οι τιτανομαχίες και γιγαντομαχίες της ελληνικής μυθολογίας πρέπει να σημαίνουν και την μετάβαση στο σημερινό είδος από τον άνθρωπο του Νεάτερνταλ και της επαναφορά της κυριαρχίας στη γη σε ένα παλιότερο είδος, τον Erectus, ο οποίος όμως έχει εξελιχθεί τα χρόνια που δήθεν εξαφανίστηκε, για να επιστρέψει ως Homo Sapiens και να εξαφανίσει για πάντα τον αντίπαλό του, τον Νεάτερνταλ και να σηματοδοτήσει εκείνη τη περίοδο με τον διαφωτισμό όλης της γης από τους ΕΛ.

Η μετάβαση αυτή πραγματοποιήθηκε το 35.000 π.Χ. και ολοκληρώθηκε με τον αποκλεισμό του παλαιού είδους στον τάρταρο από τους 12 ΕΛ και την αρχή ενός είδους πνευματικότητας που χαρακτηρίζει τον Homo Sapiens.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ο κώδικας ΙΧΩΡ λοιπόν είναι στα γονίδια που έχουν και σήμερα οι Έλληνες και τους κάνει πιο εύκολη την μετάβασή τους σε υψηλότερα πνευματικά επίπεδα. Μακάρι να αφυπνιστεί σε όλους μας λοιπόν για να κατακτήσουμε τον κόσμο για πολλοστή φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Η Σύμπτωση

Η Σύμπτωση

Στη ζωή μας είναι κάποιες στιγμές που συμπέφτουν κάποιες καταστάσεις. Μάλιστα απορούμε κάποιες φορές μήπως κάποιος το έχει κανονίσει! Οι συμπτώσεις δεν είναι πάντα ευχάριστες, πολλές φορές είναι δυσάρεστες μέχρι και καταστροφικές!

Η σύμπτωση είναι επακριβώς όταν μια πιθανότητα μηδαμινή να την προβλέψουμε ή ακόμα και να αδιαφορήσαμε όταν μας πέρασε απ’ το μυαλό, γίνεται πραγματικότητα. Είναι η στιγμή που το κάρμα μας συνδυάζει δύο διαφορετικές καταστάσεις της ζωής μας ή του κόσμου γενικά σε ένα κοινό χωροχρονικό συνεχές.

Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι να αρχίζει ή να τελειώνει ένας κύκλος στο κάρμα μας ή βρίσκουμε ένα σημείο κλειδί που ορίζει την πορεία των πραγμάτων μελλοντικά.

Όπως και να το δούμε, η σύμπτωση είναι ένα σημείο αναφοράς για την πορεία μας στον χωροχρόνο που μπορεί ακόμα και να ορίσει τον θάνατο του ανθρώπου!

Κάποτε οι συμπτώσεις εξηγιόντουσαν ως οιωνοί όπου κάποιοι σοφοί ή ιερείς  μπορούσαν να διαβάσουν το μήνυμά τους ή ακόμα και την πορεία των πραγμάτων στο μέλλον.

Εν ολίγοις η σύμπτωση είναι μια στιγμή στον χωροχρόνο κατά την οποία το κάρμα μας δέχεται μεγάλη επιρροή από τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω μας και συνδέονται όλα μαγευτικά με ένα συμπαντικό χωροχρονικό συνεχές το οποίο μεταφέρει πολλά μηνύματα γι’ αυτόν που ξέρει να τα αποκωδικοποιήσει.

Ο Συμπαντικός Παλμός

Είναι γνωστό ήδη στους κοσμολόγους πως το Σύμπαν διαρκώς διαστέλλεται.

Επίσης είναι γνωστό το ότι μετά το ζενίθ της διαστολής το Σύμπαν θα αρχίσει πάλι να συστέλλεται. Λέω πάλι επειδή η διαστολή και η συστολή του σύμπαντος επαναλαμβάνονται από πάντα. Δεν υπάρχει κάποια αρχή ούτε κάποιο τέλος σε αυτόν τον συμπαντικό παλμό.

Ο παλμός λοιπόν του Σύμπαντος είναι ένα φαινόμενο που κρατάει ανυπολόγιστα έτη φωτός κάθε φορά και τα σημεία που μπορούμε να κρατήσουμε σαν αρχή είναι το Big Bang και σαν τέλος την συσπείρωση όλου του σύμπαντος σε μια συμπαγή αστρόσκονη στο κέντρο του. Ξέρω πως δεν μπορεί εύκολα κάποιος να δεχτεί πως αυτός ο παλμός υπήρχε πάντα και θα υπάρχει για πάντα. Εκεί μπαίνουμε στην πραγματική έννοια του Θεού.

Ας κρατήσουμε λοιπόν την αρχή του παλμού του σύμπαντος που ζούμε, σαν την αρχή του κόσμου, ώστε να μην νιώθουμε τελείως μηδαμινοί. Επαναλαμβάνω λοιπόν πως ο συμπαντικός παλμός είναι ένας πλήρης κύκλος ζωής του σύμπαντος από την πλήρη συστολή, στην διαστολή και πάλι πίσω στην πλήρη συστολή μέχρι το επόμενο big bang. Σημειώνω πως κρατάμε το Big Bang σαν σημείο αρχής της ζωής εφόσον έτσι και αλλιώς μετά την επόμενη συστολή δεν θα έχει μείνει τίποτα που να θυμίζει τη ζωή της Γης και των άλλων πλανητών που ξέρουμε, τίποτα εκτός από τον πραγματικό Θεό που δημιουργεί ζωή ξανά και ξανά μέσα από τους συμπαντικούς μηχανισμούς Του οι οποίοι είναι ζωντανοί και ζωογόνοι.