ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΎΠΑΡΞΗΣ

ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΎΠΑΡΞΗΣ

Ύπαρξη. Τι εννοούμε με τη λέξη αυτή και τι είναι τα τρία επίπεδα ύπαρξης

Ύπαρξη σημαίνει ότι κάτι υπάρχει είτε ορατό, είτε αόρατο. Στη συνέχεια θα μιλήσουμε για τα τρία επίπεδα ύπαρξης.

Το υλικό επίπεδο διαμορφώνεται με τρεις διαστάσεις, ύψος, βάθος, μήκος, καθώς επίσης και τον χρόνο. Ο συνδυασμός αυτών ονομάζεται χωροχρόνος και σε αυτό το επίπεδο βρίσκονται υπάρξεις με υλική υπόσταση. Υλικές υπάρξεις τις βλέπουμε, τις αισθανόμαστε  και γενικά τις αντιλαμβανόμαστε με τις πέντε αισθήσεις.

Σε αυτές τις τρεις διαστάσεις καθώς και στον χρόνο υπάγονται και υπάρξεις του ενεργειακού επιπέδου. Ενέργειες διαπλανητικές , πλανητικές, μέχρι και την αύρα των ανθρώπων και ενεργειακά όντα συναντούμε στο ενεργειακό επίπεδο ύπαρξης. Κάποιων τύπων ενέργεια όπως η φωτεινή, η θερμική ακόμα και η βαρύτητα γίνονται αντιληπτές χωρίς τεχνικά μέσα. Κάποιων άλλων τύπων ενέργεια καθιστούν απαραίτητη την χρήση τεχνικών μέσων για να γίνουν αντιληπτές.

Το τρίτο επίπεδο ύπαρξης είναι το αιθερικό  στο οποίο κατοικούν οι πνευματικές υπάρξεις, η ψυχή του ανθρώπου ακόμα και οι σκέψεις. Σε αυτό το επίπεδο οι αποστάσεις εκμηδενίζονται καθώς ο χρόνος δεν υπάρχει στον αιθέρα.

Ο άνθρωπος λοιπόν κατοικεί και στα τρία επίπεδα ύπαρξης. Έχει το υλικό σώμα, τη σάρκα, έχει το ενεργειακό σώμα το οποίο είναι η αύρα, επίσης έχει το πνεύμα, τη ψυχή και το αστρικό σώμα τα οποία κατοικούν στο αιθερικό επίπεδο.

Αυτά λοιπόν τα τρία επίπεδα ύπαρξης είναι και αυτά που συντελούν το ορατό αλλά και το αόρατο σύμπαν.

Η Δύναμη της απόφασης

Η Δύναμη της απόφασης

Ίσως πιάνουμε τον εαυτό μας κάποιες φορές να έχει ένα δίλημμα. Συχνά το δίλημμα είναι να κάνω αυτό που σκέφτομαι ή όχι. Ίσως τότε αναστολές ή φόβοι να μη μας αφήνουν να τολμήσουμε κάτι που σκεφτόμαστε. Με ένα μυαλό καθαρό θα κρίνουμε το κατά πόσο είναι θετικό ή όχι αυτό που σκεφτόμαστε και θα βρούμε την απόφαση. Η απόφαση τότε μπορεί να είναι είτε θετική, δηλαδή αποφασίζω και κάνω αυτό που σκέφτομαι είτε αρνητική και τότε αναβάλλω επ’ αόριστο αυτό που σκέφτηκα. Σε αυτό λοιπόν το σημείο της απόφασης έχουμε κάνει το μισό έργο, βάζουμε σε μία σειρά τα βήματα και ξεκινάμε. Εάν αποφασίσουμε πως όχι πάλι η ροή παίρνει τροπή. Γενικώς η απόφαση μας φέρνει μέχρι το τέλος της πράξης νοητά, σαν να βλέπουμε δηλαδή το μέλλον αφού η πράξη έχει τελεστεί. Εάν αποφασίσουμε τότε πάλι αλλάζουμε τη ροή των πραγμάτων χωρίς η πράξη της σκέψης να έχει ποτέ τελεστεί.

Κάποιες φορές τώρα έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε τουλάχιστον δύο επιλογές. Και πάλι η απόφαση καταλυτικά διαμορφώνει το αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση εν κατακλείδι η απόφαση έχει ασυναίσθητα διαμορφώσει στο μυαλό μας όλη την πράξη μέχρι τέλους και τότε μένει απλά η ολοκλήρωση της πράξης της οποίας ασυνείδητα έχουμε ήδη δει να ολοκληρώνεται. Ίσως βέβαια κάποιες φορές να αλλάξουμε γνώμη κατά τη διάρκεια της πράξης. Και τότε πάλι με την καινούργια απόφαση αλλάζουμε ριζικά το αποτέλεσμα. Όλα αυτά στην ουσία διαμορφώνουν το κάρμα μας διότι κάθε απόφαση και ολοκλήρωση του έργου μπορεί να επηρεάσει τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ επιλογών άλλων ανθρώπων έστω και σε ανεπαίσθητο επίπεδο. Στην πραγματικότητα η θέση που θα βρεθούμε μετά την τέλεση των πράξεων μας καθορίζει και την πορεία για τις επόμενες αποφάσεις. Έτσι μοιάζει και το κάρμα σε ένα δενδροειδές που μπαίνουμε με κάθε απόφαση μας στο κλαρί και μας καθορίζει μετά τα παρακλάδια που θα έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσά τους την επόμενη απόφαση κατά πρώτον διαμορφώνει το αποτέλεσμα και δεύτερον καθορίζει και το ποιες θα είναι οι επόμενες επιλογές που θα αντικρίσουμε.

Ο Ατομικός Χωροχρόνος Και Οι Μνήμες

Ο Ατομικός Χωροχρόνος Και Οι Μνήμες

Πρόλογος

Θεωρούμε γενικώς πως ο άνθρωπος καταγράφει στο μυαλό του τις στιγμές που έχει ζήσει, καταστάσεις που έχει περάσει στην πορεία της ζωής του και τις ονομάζουμε μνήμες.

Οι μνήμες περιλαμβάνουν σήματα από όλες τις αισθήσεις μας αλλά και συναισθήματα και σκέψεις. Συνολικά δηλαδή μία ανάμνηση είναι η καταγραφή ενός γεγονότος σε τρία επίπεδα, το υλικό, το ενεργειακό και το αιθερικό.

Στο υλικό επίπεδο καταγράφεται ότι είναι απτό ή ορατό ακόμα και ηχητικό. Στο ενεργειακό επίπεδο καταγράφονται τα συναισθήματα και στο αιθερικό οι σκέψεις οι σκέψεις ή ακόμα και τα οράματα.

Ο άνθρωπος στη ζωή αυτή κάνει μια πορεία, από τα μέρη που περνάει καταγράφει τις στιγμές αφήνοντας πίσω του ένα κλειδί στον χώρο και τον χρόνο. Αυτή η πορεία θα ονομαστεί ατομικός χωροχρόνος. Δηλαδή είναι η φυσική πορεία μέσα στον χώρο και στον χρόνο.

Και ερωτώ! Πόσες στιγμές μπορούν να καταγραφούν στον εγκέφαλο του ανθρώπου; Πόσες μνήμες χωράνε στο μυαλό μας; Και απαντώ όπως εγώ πιστεύω! Καμία! Οι μνήμες είναι ανάκληση κάποιας στιγμής από την ταινία που καταγράφει η ζωή μας στον συνολικό χωροχρόνο του σύμπαντός. Τι εννοώ! Ο χωροχρόνος είναι η πραγματικότητα που ζούμε κάθε στιγμή. Αυτό που κάνει τον καθένα να ξεχωρίζει και να γίνεται μια μονάδα είναι το ατομικό του κλειδί, δηλαδή το σώμα του, η αύρα του και το πνεύμα του. Τι σημαίνει αυτό! Σημαίνει ότι είμαι μία μονάδα μεν με το σώμα μου όμως ανήκω σε ένα ευρύ συμπαντικό χωροχρονικό συνεχές. Και καταλήγοντας λέω οι μνήμες λοιπόν δεν είναι τίποτα από μια ανάκληση ενός γεγονότος από τον συμπαντικό χωροχρόνο με το δικό μου ατομικό και μοναδικό κλειδί. Σε αυτό το σημείο θέλω να σας πω πως ο χωροχρόνος λειτουργεί σαν μια βιντεοταινία (Αν μπορούμε να το πούμε έτσι). Δηλαδή η πραγματικότητα γράφεται καθώς περνάει ο χρόνος επάνω από τον χώρο. Αυτό ονομάζουμε χωροχρόνο.

Σε αυτήν λοιπόν την συμπαντική «βιντεοταινία» καταγράφονται τα πάντα στα τρία επίπεδα που προανέφερα και λέω ξανά, το υλικό, το ενεργειακό και το αιθερικό. Μέσα όμως στον συμπαντικό χωροχρόνο. Μερικοί λένε ότι υπάρχει κάποιο κέντρο στον εγκέφαλο όπου γράφονται οι μνήμες. Όντως υπάρχει κάποιο κέντρο στον εγκέφαλο στο οποίο όμως καταγράφεται το ατομικό μας κλειδί. Ποιος νευρολόγος θα μου απαντήσει πόσες μνήμες χωράνε στον εγκέφαλο; Κανείς! Είναι και γι’ αυτούς ένα μυστήριο, αυτό που πραγματικά είναι, ένα μυστήριο.

Κλείνοντας τον πρόλογο να πω το εξής: Ο καθένας είναι μια μονάδα η οποία όμως ανήκει σε ένα ευρύτερο σύνολο, στο όλον. Όλοι μαζί αποτελούμε το όλον και ο καθένας συγχρόνως είναι ένα μικρό κομμάτι αυτού του σύμπαντος.

Ο Ατομικός Χωροχρόνος Και Το Προσωπικό Κλειδί

Ο κάθε ένας από μας ζει και βλέπει τον κόσμο από την δικιά του οπτική γωνία. Με τις πέντε μας αισθήσεις αντιλαμβανόμαστε την υλική πλευρά του κόσμου. Είτε βλέποντας, είτε αγγίζοντας, είτε ακούγοντας ακόμα ακόμα τα ηχητικά κύματα στην ύλη είτε αυτή είναι αέριο, στερεό ή υγρό. Με την αύρα μας λαμβάνουμε και νιώθουμε τα συναισθήματα. Εδώ θα κάνω μία παρένθεση για να πω το εξής: Τον χρόνο τον αισθανόμαστε να πέρασε με διαφορετική ταχύτητα κάποιες στιγμές. Αυτό εξαρτάται, μιλώντας πάντα για τον ατομικό χωροχρόνο, από το τι συναίσθημα μας διακατέχει. Εάν αισθανόμαστε χαρούμενοι νιώθουμε τον χρόνο να περνάει γρήγορα. Εάν αισθανόμαστε λυπημένοι ή στεναχωρημένοι νιώθουμε τον χρόνο να κυλάει αργά. Εδώ θα πω ότι ο χρόνος του όλου έχει σταθερή ταχύτητα, μόνο ο ατομικός χρόνος αισθανόμαστε να αλλάζει, ανάλογα με την συναισθηματική μας κατάσταση. Συνεχίζω λοιπόν στο τρίτο επίπεδο ύπαρξης, το αιθερικό. Με το πνεύμα μας, είτε αυτό λέγεται ψυχή, είτε αστρικό σώμα, αισθανόμαστε τη σκέψη και το όραμα, είτε αυτό προέρχεται από κάποιον συνάνθρωπό μας, είτε απ’ τον ανώτερο νου. Ο ατομικός χωροχρόνος λοιπόν είναι το οτιδήποτε λαμβάνουμε με τα τρία επίπεδα ύπαρξής μας καθώς κινούμαστε στον χώρο και τον χρόνο. Το προσωπικό κλειδί. Τι είναι το προσωπικό κλειδί! Ο καθένας κάνει μια πορεία όπως είπαμε στον χωροχρόνο αφήνοντας πίσω του τις στιγμές. Στις έντονες λοιπόν στιγμές γράφεται ένα σημείο αναφοράς, ένα κλειδί μέσω του οποίου ανακαλούμε την προκειμένη στιγμή ως μνήμη (Ανάκληση) όποια στιγμή θελήσουμε. Θα πει κανείς γιατί δεν γράφονται όλες οι στιγμές. Όχι! Γράφονται οι στιγμές οι οποίες έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία σε κάποιο από τα τρία επίπεδα ύπαρξης του ατόμου, είτε και στα τρία επίπεδα συγχρόνως. Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν ο ατομικός χωροχρόνος είναι οι στιγμές που ζήσαμε στην πορεία μας στον χωροχρόνο και το προσωπικό κλειδί είναι ένα στίγμα, ένα σημείο αναφοράς (Επαφής) με τις στιγμές τις οποίες νιώσαμε κάτι έντονο. Μέσω του κλειδιού ανακαλούμε από τον συμπαντικό χωροχρόνο του όλου την δικιά μας προσωπική στιγμή (Μνήμη). Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο καταγράφονται οι αναμνήσεις στον εγκέφαλο του ανθρώπου και είναι εκεί για να τις ανακαλέσουμε όποια στιγμή θελήσουμε. Πιστεύω πως το να κατέγραφε ο εγκέφαλος κάθε ανάμνηση με όλη της την σημασία θα ήταν αδύνατο. Δεν μπορούν να καταγραφούν όλες αυτές οι στιγμές σε ένα μυαλό διότι θα γέμιζε με νευρωνικά κυκλώματα πριν καν την ενηλικίωση του ατόμου και δεν θα υπήρχε χώρος για τίποτε άλλο, ούτε γνώση, ούτε μέθοδο, ούτε ανάμνηση,

Ο Συμπαντικός Χωροχρόνος

Το σύμπαν ή το όλον όπως το είπαμε πρωτύτερα κινείται με μια σταθερή ταχύτητα. Αυτή τη στιγμή το σύμπαν διαστέλλεται σταθερά μετά από την πρώτη μεγάλη έκρηξη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μεταβάλλεται και η συμπαντική ταχύτητα σταθερά σε όλο το εύρος του σύμπαντος καθώς αυτό διαστέλλεται. Η θεωρία της κοσμολογίας λέει πως όταν φτάσει στο ζενίθ της διαστολής θα αρχίσει να συστέλλεται έως ότου μαζευτεί πάλι σε μία συμπυκνωμένη συμπαγή μάζα Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ταχύτητά του είναι η ίδια σε όλο του το εύρος και δεν αλλάζει ακόμα και αν οι άνθρωποι αισθάνονται τον χρόνο να κυλάει με διαφορετικές ταχύτητες.

Ο χρόνος λοιπόν είπαμε του σύμπαντος είναι ο ίδιος σε όλα του τα μέρη απλά μεταβάλλεται καθώς το σύμπαν διαστέλλεται. Η μεταβολή αυτή επιφέρει επιτάχυνση; Επιβράδυνση; Δεν γνωρίζω, θα έλεγα όμως με μία μαθηματική προσέγγιση πως επιφέρει επιβράδυνση καθώς οι τροχιές των πλανητών μεγαλώνουν. Ας μην ξεχνάμε πως στον Άρη ανακάλυψαν πόλεις και πυραμίδες που χτίστηκαν πριν πολλά χρόνια, όταν η Γη ακόμα καταστάλαζε στον Άρη άκμαζε ο πολιτισμός των ανθρώπων. Έτσι με τη σειρά της σε πολλά χρόνια θα κατασταλάξει η Αφροδίτη, καθώς η Γη θα αργοπεθαίνει, και εκεί τότε θα ακμάσει ο άνθρωπος. Πολλά μπορεί να πει κανείς για τον συμπαντικό χωροχρόνο, Τον χώρο στον οποίον γεννιούνται ολόκληροι γαλαξίες με το πέρασμα του χρόνου και τον χώρο όπου ολόκληροι γαλαξίες πεθαίνουν όταν έρθει ο χρόνος τους. Ποιος ξέρει που βρίσκεται το ζενίθ της διαστολής; Δεν πιστεύω να ξέρει κάποιος. Ίσως κάποτε ο άνθρωπος κατοικήσει στον Ερμή. Ίσως ο Ερμής παγώσει όπως τώρα ο Πλούτωνας. Ίσως αντιστραφεί η έλξη από τον Ήλιο και καταστραφεί το Ηλιακό σύστημα. Θα ήθελα να ήξερα, Όμως είναι πράγματα τόσο μακρινά που το κοντινότερο που μπορώ να προφητέψω, να προβλέψω είναι ότι η ανθρωπότητα στο μακρινό μέλλον θα ακμάσει στην Αφροδίτη. Πολλοί θα πουν πως αυτό που υποστηρίζω σε αυτό το κεφάλαιο είναι αδύνατον και ότι ποτέ η Αφροδίτη δεν θα είναι κατοικήσιμη. Όμως τα νεφελώματα της είναι γεμάτα νερό και άνθρακα και στο μακρινό μέλλον αυτά κατακάτσουν στο έδαφος και θα σχηματίσουν καταστάλαγμα. Τότε θα είναι έτοιμη και η ανθρωπότητα να εγκαταλείψει τη Γη που τότε πλέον θα είναι σχεδόν νεκρή και θα μεταβεί στην Αφροδίτη για την συνέχιση του είδους.

Ξέρω πως αυτά που λέω μοιάζουν φανταστικά και ίσως γίνουν κατακριτέα. Όμως ο συνδυασμός ανακαλύψεων των φυσικών και των γενετιστών μας οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα. Κλείνοντας θα ξαναπώ πως ο συμπαντικός χωροχρόνος είναι ίδιος σε όλο του το εύρος και αλλάζει σταθερά στο όλον κατά την διαστολή του σύμπαντος και κάποτε κατά την συστολή του.

Ο Άνθρωπος Ως Μονάδα Του Όλου

Το άτομο έχει κάποια χαρακτηριστικά που το κάνουν να διαφέρει το ένα από το άλλο. Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του φυσιογνωμία, τον χαρακτήρα του αλλά και την προσωπικότητά του. Μα πάνω απ’ όλα έχει την ατομική του μοναδική πορεία στον χώρο και τον χρόνο. Αυτή η μοναδική πορεία που διαγράφει ο κάθε άνθρωπος είναι που τον κάνει να αποτελεί μία μονάδα από το σύνολο, το όλον. Η σχέση η οποία δημιουργείται είναι περίπου αυτό που λέμε κάρμα ή πεπρωμένο διότι οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν ο ένας με τον άλλον αλλά επηρεάζονται συγχρόνως και από τις ενέργειες που επιδρούν στο όλον. Δηλαδή μπορούμε να πούμε πως ο κάθε άνθρωπος αποτελεί μια μονάδα του όλου και επηρεάζει ενεργειακά, αιθερικά και υλικά ο ένας τον άλλον όπου όλοι μαζί οι άνθρωποι αποτελούν μία ευρύτερη μονάδα όπου επηρεάζεται ενεργειακά, αιθερικά ίσως ακόμη και υλικά από έναν μεγαλύτερο παράγοντα επιρροής., από το όλον και το συμπαντικό κάρμα Στην πραγματικότητα η ζωή του ανθρώπου είναι γεμάτη παρακλάδια όπου εμείς τελικά αποφασίζουμε ποιο παρακλάδι θα ακολουθήσουμε με κάθε μας πράξη και απόφαση. Θέλω να πω εδώ πως μεταβολές στο συμπαντικό κάρμα μπορούν να επηρεάσουνε την ανθρωπότητα συνολικά ως μονάδα και ως συνεπακόλουθο το ατομικό κάρμα του κάθε ανθρώπου. Κλείνοντας θα πω συνοπτικά πως ο άνθρωπος με την ατομική του πορεία στον χωροχρόνο που αποπνέει από τις πράξεις και τις αποφάσεις αποτελεί μία μονάδα του όλου. Η ανθρωπότητα συνολικά αποτελεί μία ευρύτερη μονάδα του όλου όπου κάθε της παράγοντας (Ο κάθε άνθρωπος) επηρεάζει και επηρεάζεται από τους άλλους. Τέλος έχουμε το όλον και το συμπαντικό κάρμα το οποίο είναι ικανό να επηρεάσει ολόκληρη την ανθρωπότητα στο σύνολό της και να καταστήσει τον άνθρωπο ανίκανο να μεταβάλει αυτή την επιρροή ολοκληρωτικά.

Το Όλον

Το σύμπαν διέπεται από κάποιους ανώτερους κανόνες μηχανικής και φυσικής γενικότερα. Οι τροχιές των πλανητών, οι φυσικές έλξεις είναι πράγματα που γνωρίζουμε αλλά δύσκολα καταλαβαίνουμε. Η φυσική έλξη της Γης απ’ τον Ήλιο, η περιστροφή της γύρω από αυτόν αλλά και γύρω απ’ τον άξονά της είναι πράγματα που γνωρίζουμε αλλά το πώς και το γιατί παραμένουν ακόμη λίγο μυστήρια. Το όλον είναι τα πάντα, το ότι υπάρχει, το σύμπαν. Όλα σ’ αυτό το σύμπαν σχετίζονται μεταξύ τους με μία μαγική αλληλουχία. Ακόμα και οι γαλαξίες ολόκληροι είναι μοιρασμένοι στο όλον με τρόπο μοναδικό έτσι ώστε όλα να είναι αρμονικά. Υπάρχουν οι μήτρες όπου αέρια και στερεά συγκεντρώνονται για να φτιάξουν ένα νέο γαλαξία. Υπάρχουν οι μαύρες τρύπες όπου είναι συγκεντρωμένη αντιύλη και μπορεί να ρουφήξει περιπλανώμενους μετεωρίτες ή ακόμα και ολόκληρα πλανητικά συστήματα. Σε αυτό το όλον υπάρχουν σημεία όπου υπάρχει ζωή! Για να υπάρξει ζωή χρειάζεται τέσσερα στοιχεία γη (έδαφος στερεό), φωτιά (Ήλιος), νερό και αέρας. Εδώ να μιλήσω για τον Θεό τον Τετραγράμματο όπου κάθε ένα από τα γράμματα που αποτελούν το όνομά του αντιστοιχούν σε ένα από τα στοιχεία της ζωής. Αυτά όσον αφορά στο υλικό και ενεργειακό επίπεδο της ζωής και του όλου. Πάμε τώρα στο αιθερικό. Ο αιθέρας είναι παντού ακόμα και εκεί που υπάρχει κενό αέρος. Ένα κομμάτι αιθέρα είναι και το πνεύμα μας, το αστρικό σώμα του ανθρώπου, η ψυχή. Η μόνη διαφορά είναι ότι το πνεύμα του καθενός είναι κτήμα του και τον ακολουθεί όπου και αν βρεθεί. Τη στιγμή του θανάτου το πνεύμα αποχωρεί και είτε εάν διατηρήθηκε αγνό πάει εκεί όπου κατοικούν οι Άγγελοι είτε εάν είναι ακάθαρτο ξαναγεννιέται ή αν είναι βρώμικο και σαθρό παίρνει πάνω του την κατάρα να τριγυρνάει στη Γη αιώνια. Το όλον λοιπόν είναι ολόκληρο το σύμπαν στα τρία επίπεδα ύπαρξής του, το υλικό, το ενεργειακό και το αιθερικό. Κλείνοντας θα πω ότι υπάρχει ένα συπμαντικό κάρμα. Μια συμπαντική ροή των πραγμάτων. Όταν αλλάζει αυτή η ροή επηρεάζει κάθε κομμάτι του όλου ολοκληρωτικά και αμετάβλητα έτσι ώστε κανείς δεν μπορεί να αλλάξει αυτού του είδους την παρέμβαση στο κάρμα του γιατί τους επηρεάζει όλους.

Η Λειτουργία Της Ανάκλησης Της Μνήμης

Όπως είπαμε πρωτύτερα οι μνήμες διατηρούνται στο μυαλό μας καταγράφοντας ένα κλειδί, ένα σημείο αναφοράς το οποίο μας παραπέμπει στο συγκεκριμένο χωροχρονικό σημείο και ξαναζούμε σαν ένα όραμα τη στιγμή εκείνη. Αυτό το κλειδί τώρα θέλει κάποια εξήγηση. Τι εννοώ λέγοντας κλειδί! Το κλειδί μπορεί να είναι ένα όνομα , μία μυρωδιά, μία γεύση είτε κάποια χρονική στιγμή. Αυτό λοιπόν το κλειδί μας μεταφέρει σε εκείνο τον χωροχρόνο και ξαναβλέπουμε σαν όραμα, σαν όνειρο αυτό που έγινε τότε. Μάλιστα νιώθουμε και τα συναισθήματα που είχαμε ή μπορεί να θυμηθούμε τι σκεπτόμασταν ακόμη ίσως και το τι οραματιζόμασταν εκείνη τη στιγμή.

Η λειτουργία λοιπόν της ανάκλησης της μνήμης δεν είναι τίποτε άλλο από μία αναδρομή, σε αιθερικό πλέον επίπεδο, του τι ζήσαμε εκείνη τη στιγμή. Να σημειώσω ότι η στιγμή μπορεί να έχει διάρκεια. Μπορούμε να ανακαλέσουμε όλη τη διάρκεια της μνήμης και να τη φέρουμε στο μυαλό μας σαν όραμα που διαρκεί όσο περίπου διαρκούσε εκείνη η στιγμή. Ίσως μας φανεί τα στιγμιότυπα να πηγαίνουν πιο γρήγορα κατά την ανάκληση. Αυτό γιατί ο χρόνος στον αιθέρα δεν έχει απόλυτα την υλική ακολουθία και μπορεί να μας μεταφέρει στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν ξαναλέω πως το κλειδί όποιο και αν είναι αυτό μας μεταφέρει αιθερικά στον χρόνο και βιώνουμε σαν σε όραμα την συγκεκριμένη χωροχρονική στιγμή με όλη της τη διάρκεια όπως την κατέγραψε η πραγματικότητα και ξαναλέγω πως η πραγματικότητα γράφεται καθώς περνάει ο χρόνος επάνω από τον χώρο. Αυτή είναι η λειτουργία ανάκλησης της μνήμης ξαναλέγοντας πως θα ήταν αδύνατο να καταγραφόταν κάθε στιγμή που θέλουμε να συγκρατήσουμε, και στα τρία επίπεδα ύπαρξης, μέσα στον εγκέφαλο του ανθρώπου.

Επίλογος

Είμαστε λοιπόν μικροί! Μπροστά στο αχανές σύμπαν! Ακόμη ακόμη και μπροστά στο ηλιακό μας σύστημα ή την Γη την ίδια! Είμαστε μικροί αλλά έχουμε μεγάλη δύναμη, τη δύναμη της επιλογής. Στον δικό μας μικρόκοσμο υπάρχει μια νοητή πυραμίδα ανάλογα με το ποιος είσαι. Το ίδιο το άτομο, το κάθε άτομο, μέσα από τις πράξεις του και τις επιλογές του, δηλαδή την ατομική του πορεία στον χωροχρόνο καταλαμβάνει μια θέση σε αυτήν την πυραμίδα. Ο ατομικός χωροχρόνος δηλαδή καθορίζει και τη θέση του ατόμου τον χώρο και την κοινωνία. Οι μνήμες τώρα που καταγράφει ο άνθρωπος μέσω των κλειδιών όπως προανέφερα τον βοηθούν να καθορίσει το επόμενό του βήμα, την επόμενη κίνηση. Οι μνήμες ξαναλέγω μας κάνουν την ανάκληση, μέσω του κλειδιού, κάποιας στιγμής που ζήσαμε στον χωροχρόνο του όλου. Έτσι λοιπόν κλείνοντας και καταλήγοντας αυτό το σύγγραμμα θα πω ξανά ένα πράγμα: Οι μνήμες μας καθορίζουν την τωρινή μας θέση διότι αποτελούν την πορεία μας στον χωροχρόνο και η δύναμη της επιλογής κάνει τον καθένα από εμάς ξεχωριστό ον. Στο τέλος του ατομικού χωροχρόνου γίνεται η απογραφή, κρίνοντας το τι ζωή έκανε το άτομο και ανάλογα πάει το πνεύμα του εκεί που του πρέπει. Στην αιώνια καταδίκη, στην επόμενη ζωή ή στο μέρος όπου ζούνε οι άγγελοι και το λέμε παράδεισο. Νομίζω είπα αρκετά, αυτά φτάνουν. Σας χαιρετώ και σας υπενθυμίζω ότι είμαστε ξεχωριστοί, ο καθένας από εμάς. 

Οι Αύρες Των Ανθρώπων Και Ο Τρόπος Που Αλληλεπιδρούν Μεταξύ Τους

Οι Αύρες Των Ανθρώπων Και Ο Τρόπος Που Αλληλεπιδρούν Μεταξύ Τους

Πρόλογος

Ένα από τα σώματα του ανθρώπου είναι το ενεργειακό. Δημιουργείται από το μεταβολισμό ένα πεδίο γύρω από το σώμα ενεργειακό που εκφράζεται σε δονήσεις. Οι δονήσεις μετριούνται με την συχνότητα με την οπία αυτή η αύρα κινείται. Ξεκινώντας απ΄ το κατώτερο επίπεδο αύρας το κόκκινο φτάνουμε στο ανώτερο που είναι το λευκό. Το λευκό επίπεδο έχει τρία υποεπίπεδα, το λευκό, πιο πάνω το ασημί και πιο πάνω το χρυσό. Λένε πως ο Ιησούς ο εσταυρωμένος είχε χρυσή αύρα. Άνθρωποι με αύρα σε αυτά τα επίπεδα του λευκού είναι χαρισματικοί και πολλές φορές μπορεί να κάνουν πράγματα που άλλοι θα τα ονομάζανε θαύματα. Ακόμα και άτομα με μωβ αύρα θεωρούνται ιδιαίτερα πνευματικά. Να σημειώσω εδώ ότι το μωβ χρώμα είναι αέσως πριν το λευκό. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν ινστιτούτα τα οποία μπορούν να φωτογραφίσουν την δικιά σου αύρα μέσω κάποιων ηλεκτρονικών μηχανημάτων. Ας κάνω τώρα μια μικρή αναφορά στο θέμα μας. Οι αύρες έχουν ένα εύρος και αλλιλεπιδρά η μία με την άλλη είτε αλλάζοντας της χρώμα είτε φωτεινότητα αλλά θα αναφερθώ πιο λεπτομερώς σε αυτό στα επόμενα κεφάλαια. Καταλήγοντας θα πω πως η αύρα είναι η εικόνα της ψυχής. Δηλαδή κάτι που αντικατοπρίζει τη ψυχή μας και μπορούμε να το δούμε μέσω μηχανημάτων. Θα πω επίσης πως η αύρα δεν είναι η ψυχή όπως πολλοί πιστεύουν αλλά η ενέργεια της σάρκας με τον χρωματισμό που της δίνει το πνεύμα, η ψυχή, το αστρικό μας σώμα.

Οι μεταβολές των χρωματισμών

Πολλοί υποστηρίζουν πως ο χρωματισμός που έχει η αύρα ενός ανθρώπου παραμένει πάντα ο ίδιος. Βέβαια εκείνοι θα παραδεχτούν οτι περιφερειακά οι χρωματισμοί μπορούνε να αλλάξουν. Λέμε γενικώς πως υπάρχει το βασικό χρώμα και περιφερειακά μπορούμε να αλλάζουμε χρωματισμούς. Δεν θα διαφωνήσω βάζοντας μόνο μία εξαίρεση των ανθρώπων με λευκή αύρα όπου μπορούν να πάρουν ότι χρωματισμό θελήσουν.

Τώρα να πούμε ότι οι χρωματισμοί αλλάζουν ανάλογα με τα συναισθήματα που μας διακατέχουν. Μπορεί μόνοι μας σκεπτόμενοι κάτι, ένα γεγονός για παράδειγμα να αλλάξουμε χρωματισμούς. Ανάμεσα σε κόσμο ή σε μια παρέα ανταλλάζουμε συναισθήματα και αν μπορούσαμε να δούμε αλλάζουνε οι χρωματισμοί διαρκώς ανάλογα με τους παραβρισκόμενους ή το θέμα της συζήτησης. Πιστεύω πάντως κάπως αυθαίρετα πως μπορούν να αλλάξουν ακόμα και οι δονήσεις του βασικού χρώματος της αύρας μετά από καιρό ή με τον κατάλληλο σύντροφο.

Γενικότερα η αύρα είναι ένα ενεργειακό πεδίο το οποίο προέρχεται από τον μεταβολισμό, απελευθερώνεται σταδιακά μετά τον θάνατο του ανθρώπου. Επηρεάζεται από τα συναισθήματα. Αποτελεί την εικόνα του συναισθηματικού και ψυχικού μας κόσμου.

Τα αυρικά βαμπίρ

Η αύρα των ανθρώπων έχει κάποια φωτεινότητα. Ένας υγιής φυσιολογικός άνθρωπος έχει τέτοια αύρα που τα χρώματα φαίνονται καθαρά. Ένας άνθρωπος ταλαιπωρημένος και κουρασμένος ή άρρωστος έχει αύρα σκοτεινή έτσι ώστε αλλοιώνοται και οι χρωματισμοί της αύρας. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να γίνει αυτό που λέμε αυρικό βαμπίρ. Δηλαδή ρουφάει φωτεινότητα από ανθρώπους που είναι γύρω του. Επίσης άνθρωποι δυστυχείς, στεναχωρημένοι που κλαίνε μπορούν να μετατραπούν σε αυρικά βαμπίρ, δηλαδή να αρχίσουν να αντλούν ενέργεια ή καλύτερα φωτεινότητα από τους γύρω τους. Αυτό γίνεται αισθητό στους ανθρώπους γύρω καθώς νιώθουν ξαφνικά κουρασμένοι ή αγχωμένοι και όλο αυτό το φαινόμενο είναι κάτι που δεν πρέπει να θεωρείται αμελητέο. Ένα αυρικό βαμπίρ μπορεί να μη συνειδητοποιεί την πράξη του ή εάν έχει αυτή την αυτογνωσία και επίγνωση είναι σε θέση να σταματήσει να αντλεί ενέργεια από άλλους και να παραμείνει στην κατάσταση που βρίσκεται, όποια και αν είναι αυτή.

Κλείνοντας θα πω πως ένα αυρικό βαμπίρ δεν χρειάζεται να μας αγγίζει για να αντλεί ενέργεια, αρκεί να παραβρίσκεται στον χώρο και η πράξη τελείται.

Οι άνθρωποι με λευκή αύρα

Κάποιοι ιδιαίτεροι άνθρωποι με πολλά πνευματικά και φυσικά χαρίσματα είναι αυτοί που έχουν λευκή αύρα. Φανταστείτε πως ο Ιησούς Χριστός που τελούσε θαύματα, ανέστενε νεκρούς και περπατούσε πάνω στο νερό άνηκε στην ανώτερη κατηγορία των ατόμων με λευκή αύρα, τη χρυσή. Άνθρωποι με τέτοιου είδους αύρα λένε στατιστικές γεννιούνται μία φορά κάθε χίλια χρόνια. Άνθρωποι όμως με λευκή αύρα στο πρώτο και το δεύτερο επίπεδο γεννιούνται όλο και πιο συχνά Μετά τους ίντιγκο είναι οι άνθρωποι με λευκή αύρα όπου και αυτοί είναι ίντιγκο στην ανώτερη όμως κατηγορία που θα μπορούσαν να είναι. Είναι κάποιες φορές ικανοί να διαβάζουν τη σκέψη του άλλου χωρίς προηγούμενη εξάσκηση ή να νιώθουν γεγονότα που έγιναν σε κάποιο χώρο. Οι αισθήσεις εκτείνονται στον αιθέρα και μπορούν εάν συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους να γίνουν μικροί ανθρωπόμορφοι θεοί. Έχουν πολλές φορές διαίσθηση ή προαισθήματα ή ακόμα ακόμα μπορεί να προβλέψουν το μέλλον πηγαία και ανεπηρέαστα. Ειδικά τα άτομα με ασημί και χρυσή αύρα έχουν υπερβολική δύναμη, μπορούν να κουνήσουν βουνά που λέει ο λόγος. Ένα θα πω. Η τηλεπάθεια είναι για τους λευκούς κάτι εφικτό. Η τηλεκίνηση όμως είναι εφικτή γι’ αυτούς με ασημί και χρυσή αύρα. Είναι ικανοί ακόμη και να τηλεμεταφερθούν. Αυτό το κεφάλαιο μιλάει για πράγματα μαγικά και εξωπραγματικά. Εάν δεν τα καταλαβαίνεις καλύτερα ξέχασέ τα.

Επίλογος

Στους ανθρώπους οι αύρες ποικίλουν. Συναντάμε δηλαδή ανθρώπους με ότι χρώμα μπορεί να υπάρχει στο αυρικό χρωματικό φάσμα. Υπάρχουν άνθρωποι με κόκκινη αύρα, με κίτρινη, πράσινη, μπλε ακόμα και λευκό. Αυτή τη στιγμή ο μέσος όρος χρώματος αύρας είναι το κόκκινο που είναι το κατώτερο στη βαθμίδα χρώματος αύρας. Επίσης έχουμε τα παιδιά ίντιγκο που είναι από μπλε και πάνω και αποτελούν τη στρατιά των ανθρώπων νέου είδους που αναδύεται. Τέλος οι άνθρωποι με λευκή αύρα εφόσον ειδικά συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους αποτελούν τους οδηγούς, αρχηγούς του νέου είδους και ο θεός φροντίζει γι’ αυτούς ή καμιά φορά τους δοκιμάζει. Κλείνοντας θα πω πως κανένας δεν είναι ίδιος και πως ότι αύρα και να έχεις είσαι μοναδικός, ξεχωριστός και αγαπητός για τους ανθρώπους που είναι γύρω σου. Και γι’ αυτούς πάντα θα είσαι ο ένας και ο μοναδικός.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Ο θάνατος. Το τέλος της ζωής του ατόμου. Είναι όμως το τέλος τη; Ζωής του ανθρώπου σε όλα του τα σώματα? Υπάρχει παράδεισος? Κόλαση? Μετενσάρκωση? Τι γίνεται τελικά μετά το τέλος της ζωής? Πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Πολλές διαφορετικές εκδοχές. Κάποιοι λένε πως δεν υπάρχει τίποτα και πως όλα εδώ πληρώνονται. Λίγο μηδενιστική άποψη. Και θα πει κανείς και ποιος είναι αυτός που ξέρει τι γίνεται μετά τον θάνατο. Επιτρέψτε μου να σας πω μέσα από αυτά που μου έχουν αποκαλυφθεί, αυτά που εγώ κατάλαβα και συνειδητοποίησα. Πρώτα πρώτα πριν μπω στο θέμα μας θα σας πω πως υπάρχει και η κόλαση και ο παράδεισος και η μετενσάρκωση. Και εδώ κάπου αρχίζει η ανάλυση.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙ

Η κόλαση είναι η πιο απλή κατάσταση που μπορεί να βρεθεί ένα πνεύμα. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Όταν πεθαίνει ο άνθρωπος για σαράντα ημέρες μένει στη γη μέχρι να αποδεσμευτεί και ολόκληρη η αύρα του. Μέσα σε αυτές τις σαράντα μέρες ξαναζεί ολόκληρη τη ζωή του και κάνει στο τέλος έναν τελικό απολογισμό. Εάν κριθεί από το όλον ότι το άτομο ήταν παντελώς επιβλαβές και κακότροπο παραμένει το πνεύμα του στη γη καταραμένο να αισθάνεται μόνιμα τις τύψεις που θα έπρεπε να είχε νιώσει νωρίτερα, δηλαδή κατά την διάρκεια της ζωής του. Έχει όμως την δυνατότητα με κάποιους τρόπους να επανορθώσει και να του δωθεί και άλλη ευκαιρία να βρει την τελείωση μετενσαρκωμένος.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΠΑΝΕ ΕΚΕΙ

Στο κέντρο του σύμπαντος βρίσκεται ένας κεντρικός ήλιος. Εγώ αυθαίρετα τον ονομάζω Απόλλωνα. Σε αυτόν λοιπόν τον ήλιο κατοικούνε τα ΕΛΟΧΙΜ ή αλλιώς οι άγγελοι. Τα παιδιά του θεού. Έχουν σώμα αυρικό και αιθερικό και είναι σαν να αιωρούνται καθώς δεν καίγονται από την θερμότητα του ήλιου διότι δεν έχουν υλικό σώμα. Εκεί πε΄ρα βρίσκονται στην απόλυτη ελευθερία και επαφή με τον ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΟ. Αυτός είναι ο παράδεισος και εκεί πάνε οι άνθρωποι οι οποίοι φάνηκαν ευεργέτες για τους συνανθρώπους τους. Δηλαδή άτομα που σε μεγάλο φάσμα κάνανε καλό σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη από βοήθεια. Λένε πως ο Μωυσής ζει με τους αγγέλους, ο Χριστός και φαντάζομαι και αρκετοί άλλοι.

Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

Όπως είπαμε πρωτύτερα ο άνθρωπος όταν πεθάνει αφήνει το πνεύμα του στη γη να τριγυρνάει για σαράντα μέρες. Μέσα σε αυτές τις σαράντα ημέρες κάνει τον απολογισμό του και κρίνει ο ίδιος στα μάτια του θεού τον εαυτό του. Άνθρωποι που προσπάθησαν αλλά δεν φτάσανε στην τελείωση ξανναγεννιούνται σε νέο σώμα και έτσι έχουν μια ακόμα ευκαιρία. Και με την ευκαιρία να σας πω πως συνήθως ένα πνεύμα ζει τουλάχιστον εκατοντάδες ζωές πριν βρει την τελείωση ή πριν καταλήξει στην αιώνια καταδίκη. Είναι πιθανό να γεννηθεί ακόμα και σε άλλο πλανήτη σε άλλο ηλιακό σύστημα εάν κρίνει ο θεός ότι έτσι πρέπει. Η μετενσάρκωση λοιπόν δεν είναι τίποτε άλλο από την αναγέννηση του πνεύματος σου σε ένα καινούργιο σώμα και είναι το συχνότερο φαινόμενο στα ανθρώπινα δεδομένα.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Καταλήξαμε λοιπόν στις περιπτώσεις που υπάρχουν για την κατάληξη των θανόντων. Είναι λοιπόν τρεις. Η κόλαση που δεν έχει διαβόλους και καζάνια. Ο παράδεισος όπου είναι εκεί όπου ζουν οι άγγελοι σε απόλυτη ηρεμία και αρμονία με τον θεό. Και τέλος έχουμε την μετενσάρκωση όπου είναι και το συχνότερο φαινόμενο σε αυτή τη γη. Πιστεύω πως ήμουνα σαφής. Ολιγόλογος και ακριβής στις περιγραφές μου. Αφήνω λοιπόν εσάς να κρίνετε την εγκυρότητα των λεγομένων μου.

Το Φάσμα Της Ζωής

Το Φάσμα Της Ζωής

Ξεκινώντας θα πάρω σαν δεδομένο την ανακάλυψη των κοσμολόγων ότι το σύμπαν διαστέλλεται. Θα το αναλύσω λίγο λέγοντας ότι κατά την διαστολή οι πλανήτες απομακρύνονται ο ένας απ’ τον άλλον. Σαν αποτέλεσμα αυτό έχει οι πλανήτες ενός πλανητικού συστήματος να απομακρύνονται απ’ τον εκάστοτε Ήλιο. Θα συνεχίσω την ανάλυση καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ένας πλανήτης μπορεί να είναι πολύ κοντά στον Ήλιο και να έχει πολύ υψηλές θερμοκρασίες, είτε να είναι πολύ μακριά και να έχει πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Βέβαια αναλύοντας βρίσκουμε ότι περνάει κάποιες πολλές χιλιάδες χρόνια στο φάσμα της ζωής. Τι είναι το φάσμα της ζωής λοιπόν. Το φάσμα της ζωής είναι μία περίοδος για κάποιον πλανήτη κατά την οποία ευνοείται η ύπαρξη ζωής ακόμα και σύνθετης μορφής. Έχει δηλαδή φυσιολογικές θερμοκρασίες έτσι ώστε τα ύδατα είναι κατά βάση σε υγρή μορφή, έχει ατμόσφαιρα, στέρεα γη και φυσιολογική βαρύτητα. Το φάσμα της ζωής ακολουθούν και τα σύνθετα είδη ζωής όπως ο άνθρωπος μετακομίζοντας από πλανήτη σε πλανήτη. Λέω δηλαδή πως κάποτε ο άνθρωπος άκμαζε στον Άρη, για να μην πάω πολύ πίσω και μιλήσω για τον Δία, μετακόμισε στη γη καθώς ο Άρης βγαίνει απ’ το φάσμα της ζωής και θα πω πως πρόσφατα ανακαλύφθηκε ζωή στην Αφροδίτη που είναι προοιωνός ότι οι άνθρωποι σύντομα θα πάνε στην Αφροδίτη για τις πρώτες αποικίες. Εν ολίγοις το φάσμα της ζωής είναι μία περίοδος κάποιων πολλών χιλιάδων χρόνων ίσως και εκατομμυρίων όπου οι συνθήκες στον πλανήτη είναι τέτοιες και η απόσταση απ’ τον Ήλιο που ευνοείται η ύπαρξη και ακμή σύνθετης μορφής ζωής.

Ο Συμπαντικός Θεός

Ο Συμπαντικός Θεός

Θεός… Τι σημαίνει θεός άραγε; Είναι κάποιος γέροντας με λευκά γένια; Είναι μήπως ο Δίας; Ο Μωάμεθ; Ο Βούδας; Αυτοί είναι οι άνθρωποι που πέτυχαν ανώτερα επίπεδα ύπαρξης. Ο συμπαντικός θεός ποιος είναι λοιπόν; Έχει μορφή; Είναι μήπως σε κάποιον μακρινό γαλαξία; Όχι. Ο συμπαντικός θεός είναι γύρω από τα πάντα και μέσα στα πάντα πάντοτε, από πάντα και για πάντα. Είναι οι δυνάμεις που συγκρατούν το σύμπαν σε ζωή. Τα στοιχεία της ζωής όπως γη, νερό, αέρας, φωτιά. Είναι ο θεός ο οποίος είναι η ίδια η ζωή, το πνεύμα, η ενέργεια καθώς και διαπλανητικές ενέργειες που συγκρατούν τα πλανητικά συστήματα σε αρμονική κίνηση. Άλλωστε όλα υπάρχουν επειδή δονούνται, κινούνται και διατηρούν την ενέργεια ζωντανή. Φανταστείτε ένα πλανητικό σύστημα χωρίς κίνηση, δεν νοείται, δεν υπάρχει. Ένα πλανητικό σύστημα έχει κίνηση, ως πρωταρχικό παράγοντα της ζωής και αυτή η αρμονική κίνηση παρέχει ζωή και ζωντανή ενέργεια. Όλα αυτά λοιπόν αντικατοπτρίζουν το πρόσωπο του συμπαντικού θεού,

Το Κάρμα

Το Κάρμα

Ακούμε κάποιες φορές να λένε για το κάρμα. Είναι κάτι δυσνόητο πολλές φορές. Δεν είναι κάτι απτό ώστε να το περιεργαστούμε.

Για να το κατανοήσουμε είναι κάτι που έχει να κάνει με την πορεία που διανύουμε στον χώρο και τον χρόνο. Η αλληλεπίδραση μας με τον μικρόκοσμο αλλά και με τον μακρόκοσμο. Είναι φορές που νιώθουμε να συνωμοτεί το σύμπαν για κάτι που θέλουμε να πετύχουμε και το πετυχαίνουμε. Ίσως κάποιες φορές η θεά τύχη συνωμοτεί εναντίον μας.

Τελικά τι είναι το κάρμα; Τόσο δυσνόητη λέξη!

Οι άνθρωποι έχουν την δυνατότητα της επιλογής σε κάθε απόφαση. Κάποιες φορές νιώθουμε να έχουμε ξαναζήσει κάποιο στιγμιότυπο. Αυτό είναι μια στιγμή κλειδί για το κάρμα. Τυχαία γεγονότα; Δεν νομίζω. Πιστεύω πως η τύχη δεν δουλεύει από μόνη της. Εμείς ορίζουμε την τύχη μας. Σύμφωνοι. Υπάρχουν αλληλεπιδράσεις με τους άλλους ανθρώπους στον μικρόκοσμο αλλά και επιρροές απ’ τα άστρα στον μακρόκοσμο.

Στην πορεία που διανύουμε στον χωροχρόνο κάνουμε τις επιλογές μας οι οποίες καθοδηγούν και την επόμενη απόφαση.

Ο χρόνος δεν πάει προς τα πίσω. Ο χρόνος πάει μπροστά. Είναι κάποιες φορές που όλα πάνε καλά και φαίνεται και από την αντιμετώπιση που έχουμε από τους άλλους ανθρώπους. Ίσως κάποιες φορές νιώθουμε τους γύρω μας καχύποπτους και διστακτικούς. Η ψυχολογία του ατόμου διαμορφώνει και το κάρμα. Εάν βλέπεις θετικά τη ζωή τότε το κάρμα είναι ευνοϊκό. Το σίγουρο είναι πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ίσως κάποιες στιγμές νιώθουμε πως έχουμε φτάσει σε ένα χωροχρονικό σημείο κλειδί. Θέλω να πω πως το κάρμα κάνει έναν κύκλο. Θα πω κάτι απλό! Ότι δίνεις αυτό παίρνεις. Δηλαδή κάθε μας απόφαση κάνει έναν κύκλο στο κάρμα και ολοκληρώνεται με την επόμενη απόφαση. Το κάρμα αλλάζει από θετικό και ευνοϊκό σε δυσμενές και αρνητικό και το αντίστροφο. Ο άνθρωπος ως νοήμων ον έχει τη δυνατότητα να καθορίζει την τύχη του. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που αφήνουν τη τύχη τους στη μοίρα και στέκουν σχεδόν αδρανείς μέσα στον χωροχρόνο, Το μυστικό είναι να καθοδηγείς την τύχη σου και όχι να είσαι έρμαιο της θεάς τύχης. Οι άνθρωποι έχουν την δυνατότητα να αλλάζουν το κάρμα τους από αρνητικό σε θετικό. Όλα είναι δυνατά για έναν άνθρωπο που μπορεί να κατανοήσει το κάρμα του.

Πολλές φορές βλέπεις οιωνούς που πρέπει να εκμεταλλευτείς θετικά με αποτέλεσμα να αλλάζεις το κάρμα σου από δυσμενές σε ευνοϊκό, Μέσα από αυτούς τους κύκλους που κάνει το κάρμα μπορούμε να προϊδεαστούμε για το τι μέλει γενέσθαι.

Να πω πάλι πως το κάρμα κάνει κύκλους στον χωροχρόνο και κάποιοι μπορούν να διαβάσουν ακόμα και τα μελλούμενα, αρκεί να ξέρουν πώς να αποκωδικοποιήσουν τους οιωνούς.

Εύχομαι να πάρει ο καθένας την τύχη στα χέρια του για ένα συνολικό ευνοϊκό κάρμα όλης της ανθρωπότητας επάνω στη Γη.

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΗΛΕΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΗΛΕΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Αρχίζοντας αυτό το βιβλίο θα κάνω πρώτα απ΄ όλα μια μικρή ανάλυση στον τίτλο του βιβλίου… « Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΤΗΛΕΑΙΣΘΗΣΕΩΝ».

Απ’ τον τίτλο λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο αναλύει ένα πρακτικό ζήτημα εφόσον μιλάμε για μία μέθοδο.

Μέθοδος είναι μία ακολουθία κινήσεων, ρυθμίσεων, πράξεων… τέλος πάντων μέθοδος είναι ένα πρακτικό ζήτημα, είναι ο τρόπος, είναι η διαδρομή, το μονοπάτι που θα ακολουθήσει αυτός που θέλει να πετύχει κάτι. Τι;

Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε μέσω αυτής της μεθόδου είναι οι τηλεαισθήσεις.

Μιλάμε λοιπόν για τον τρόπο, την οδό με την οποία θα κατακτήσουμε, θα γνωρίσουμε και θα χρησιμοποιήσουμε πρακτικά τις τηλεαισθήσεις.

Τηλεαισθήσεις. Τι είναι οι τηλεαισθήσεις;

Σε πολλούς θα φανεί κουτό ή τρελό, το να προσπαθήσουν να πετύχουν τις τηλεαισθήσεις. Τηλεαισθήσεις… δεν υπάρχουν αυτά… τι δηλαδή; Θα μπορώ να «ακούω» την σκέψη του άλλου; Ή μήπως οι άγνωστοι περαστικοί θα «κλέβουν» τη δικιά μου σκέψη; Δε μπορώ να το δεχτώ… θα πει κανείς!

Κι όμως! Είναι τρομακτικό! Δεν μπορούμε να παραδώσουμε εύκολα τη σκέψη μας. Σε ποιόν; Σε όλους; Ποιος άραγε θα μπορεί να διαβάσει τη σκέψη μου; Πράγματι! Πιστεύω πως είναι τρομακτικό! Αν σκεφτείς… πόσα μυστικά, πόσες σκέψεις περνάνε απ’ το μυαλό μας που σίγουρα δεν θα θέλαμε με τίποτα να τις ξέρουν οι άλλοι… ή κάποιος… ή κάποιοι, ή…

Ίσως τελικά γι’ αυτό να μας φαίνεται τόσο κουτό το να υπάρχει αυτό το πράγμα που λέγεται τηλεπάθεια. Αλλά… εδώ είπαμε «τηλεαισθήσεις»!

Μα! Εγώ δεν έχω ακούσει για κάτι άλλο! Μη μου πεις!

Θυμάμαι που έβλεπα κάτι ταινίες μικρός με εκείνους τους βρυκόλακες, τα λεγόμενα βαμπίρ. Θυμάμαι που έδειχνε με μαγευτική σκηνοθεσία πως έβλεπε ο αρχηγός μέσα από τα μάτια των ακολούθων του! Ναι! Κι όμως άκουγε τι γινόταν γύρω από το νέο βαμπίρ, δημιούργημά του, ακούγοντας μέσα από τα αυτιά του!
Είναι ακόμα πιο τρομακτικό να σκεφτείς ότι κάποιος βλέπει μέσα από τα μάτια σου! Κι εγώ τότε δηλαδή τι βλέπω; Βλέπω; Δε βλέπω; Δε μπορώ να το καταλάβω πως δουλεύει αυτό.

Σίγουρα σύγχυση δημιουργεί αυτής της αίσθησης η εξάσκηση, καθώς θα διαπιστώσετε μελετώντας τη «πράξη».

Εσείς θα βρείτε τον τρόπο που θα λειτουργεί καλύτερα για εσάς. Πώς θα γίνει δηλαδή; Εγώ θα βλέπω; Ή όχι;

Ο συντονισμός είναι αναγκαίος και είναι κάτι που συνδέει τα δύο πνεύματα.

Μία ιδέα, μία εικόνα, μία σκέψη, μία μυρωδιά, ένα όνομα μπορεί να είναι ο τρόπος επίκλησης του συντονιζόμενου. Κάποια λέξη κλειδί προειδοποιεί για την πρόθεση του συντονιστή και σημαίνει την προετοιμασία για την «πράξη».

Δύσκολα αρχίζει! Λέει! Ναι ναι ναι. Είναι σωστό. Δεν θα προχωρήσω άλλο σε μεθόδους πρακτικής αλλά ούτε θα ολοκληρώσω την αναφορά μου στις άλλες τηλεαισθήσεις καθώς οι γνώσεις είναι εκεί για σένα να τις βρεις. Αν κλείσεις τώρα αυτό το βιβλίο, μη τρομάξεις αν νιώσεις ήδη να λειτουργούν. Ηρέμησε! Στις επόμενες σελίδες του βιβλίου θα αναλυθούν η βασική μέθοδος ενεργοποίησής των (ο εξαγνισμός),  η αυτογνωσία, οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των συντονιζόμενων, ο συντονισμός, αναφορά στο χώρο που ζουν οι τηλεαισθήσεις και στα πνεύματα που ζουν αιώνια, οι τηλεαισθήσεις μία μία.

Ο ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΣ Ή ΚΑΘΑΡΣΗ

Ο άνθρωπος είναι θηλαστικό ζώο, παμφάγο με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό όμως, το οποίο τον κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα ζώα. Αυτό το χαρακτηριστικό που έχει ο άνθρωπος (αλλά και όχι μόνο αυτός) είναι η λογική. Στην πραγματικότητα τα μωρά των ανθρώπων δείχνουν να έχουν μάλλον λιγότερη λογική απ’ ότι μωρά άλλων θηλαστικών σε αντίστοιχη ηλικία.

Τα μωρά πρέπει να θραφούν από τους γονείς τους και να ανατραφούν πολλά χρόνια μέχρι να φτάσουν σε σημείο να είναι ικανά να εξυπηρετούν τους εαυτούς τους, κάτι τι οποίο δεν συμβαίνει για παράδειγμα στις γάτες, οι οποίες πολύ σύντομα μπορούν να κυνηγήσουν και να επιβιώσουν πλήρως μόνες τους.

Αυτό συμβαίνει στο είδος μας διότι έχουμε πολλά πράγματα να μάθουμε μέχρι να φτάσουμε σε σημείο να πετυχαίνουμε την απαραίτητη προβλεπόμενη επικοινωνία και αντίληψη της πραγματικότητας. Χρειαζόμαστε να μιλάμε, να ακούμε, να υπακούμε, να έχουμε άποψη, να παίρνουμε πρωτοβουλίες και πολλά άλλα.

Μαθαίνουμε την λογική η οποία προϋπάρχει βέβαια στα γονίδια στην αρχική της μορφή. Τα μωρά σιγά σιγά αποκτούνε όλο και περισσότερη λογική. Κάπου γύρω στην εφηβεία ο άνθρωπος αρχίζει να ξεχωρίζει τον εαυτό του, τις γονιδιακές του προδιαγραφές αλλά και τον ειδικό του προσωπικό χαρακτήρα.

Ο χαρακτήρας του ατόμου βασίζεται στην χρονική στιγμή της γέννησής του και στις δυναμικές που δρουν  την στιγμή εκείνη (διαπλανητικές ενέργειες, εποχή του έτους, ώρα, έτος κ.λ.π.). Επίσης σημαντικός παράγων είναι το όνομα του ατόμου το οποίο όμως προαιρετικά καθορίζει τον χαρακτήρα σε συγκεγχυμένο βαθμό.

Ο χαρακτήρας αυτός λοιπόν μέσα από τις ατομικές εμπειρίες, κοινωνικές επαφές, από τα πρότυπα και τις προοπτικές θα χτίσει την προσωπικότητα.

Μιλώντας γενικώς για ατομικές εμπειρίες να ορίσω ότι αυτές αποτελούν τους ανθρώπους του κύκλου, το περιβάλλον του ατόμου, την κοινωνική του βαθμίδα, την οικονομική του κατάσταση και μια λίστα που θα μπορούσε να γεμίσει ένα ολόκληρο βιβλίο.

Τι σχέση έχει όμως ο εξαγνισμός με όλα αυτά!; Καλή ερώτηση! Καλά, ναι. Ο άνθρωπος έχει χαρακτήρα, προσωπικότητα και κοινωνικότητα! Ε! Και;

Λοιπόν μέσα στην πορεία του ανθρώπου από το σκοτάδι της βρεφικής ηλικίας, στην πρώτη αυτογνωσία της εφηβείας, στην συνέχεια στην μόρφωσή του και την συνεχή πορεία στη γνώση το άτομο αποκτά εσφαλμένες εντυπώσεις! Εντυπώσεις, εμπειρίες, λανθασμένες γνώσεις, παρανοήσεις καταστάσεων που οδηγούν σε λανθασμένα συμπεράσματα. Αποκτούν πάθη και φόβους αλλά και κάτι που λέγεται κοινώς κόμπλεξ, δηλαδή την κατάσταση του εγκεφάλου και της λογικής σκέψης όπου κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα, ή της προσωπικότητας, ίσως και της εμφάνισης, κάτι, κάτι το οποίο νομίζουμε ότι είναι προβληματικό για κάποιο λόγο. Πάνω εκεί πολλά πολύπλοκα νευρωνικά κυκλώματα πλάθουμε στον εγκέφαλό μας και πονάμε την ψυχή μας όλο και πιο πολύ, όλο και πιο συχνά, όλο και σε περισσότερες διαφορετικές περιπτώσεις.

Όλες αυτές οι φοβίες και τα πάθη που δημιουργούμε είναι που κάνουν την λογική να στρέφεται εναντίον του ανθρώπου και αντί να τον διαφωτίζει στο φως της αλήθειας, τον ρίχνει στο σκοτάδι της ημιμάθειας και του φόβου, του πάθους και της αμαρτίας ακολασίας.

Ο εξαγνισμός έρχεται λοιπόν να βάλει ένα τέλος σε αυτή την περίεργη κατάσταση του νου. Να σταματήσει τα κόμπλεξ και να εντείνει την φαντασία. Όσο η ντροπή μας αντέχει να μην εκφράζεται έσω και έξω πρέπει να στερηθούμε την αμαρτία. Πολύς χρόνος χρειάζεται για να αποβάλλουμε από μέσα μας κάθε στοιχείο ζημιογόνο στην προσωπικότητα και κοινωνικότητά μας.

Πρέπει να απέχουμε από απολαύσεις της αμαρτίας μέχρι να νοιώσουμε έτοιμοι να αποδεχτούμε το άνοιγμα στην πύλη της φαντασίας και το φως του αιθέρα όπου και ο τελευταίος είναι ο χώρος που ταξιδεύουν οι τηλεαισθήσεις, όπως και τα συναισθήματα των ανθρώπων αλλά και των ζώων.

Οι προδιαγραφές του ανθρώπου γονιδιακά έχουν γραμμένο τον τρόπο που λειτουργούν τις τηλεαισθήσεις. Εμείς πρέπει απλώς να αποδεχτούμε αυτήν την πραγματικότητα και να ζήσουμε με αυτήν την πρωτόγνωρη κατάσταση του νου.

Τελειώνοντας αυτήν την ενότητα θέλω να επαναλάβω τον τρόπο που επιτυγχάνεται ο εξαγνισμός. Είναι η βαθύτερη ανάλυση του εαυτού μας μέσα απ’ τα πάθη και τις προσωπικές μας φοβίες να βγάλουμε τον καθαρό άνθρωπο με την γνώση αλλά και την αγνότητα ενός μωρού παιδιού. Αυτό επιτυγχάνεται με την αποχή από τις αμαρτίες και ανήθικες πράξεις που κατά τ’ άλλα γεμίζουν τις μέρες μας.

Η ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ

Δοκιμάζοντας πράγματα, καταστάσεις και νέες εμπειρίες κατασταλάζουμε σε αυτά που μας πάνε και μας οφελούν με όποιο τρόπο.

Διαλέγουμε λοιπόν τα στοιχεία που θα χτίσουν την προσωπικότητά μας μέσα από ιδέες, πράξεις και εμπειρίες. Η γνώση του τι μας χτίζει, από τι αποτελούμαστε και τι προτιμάμε σε κάθε περίπτωση είναι η αυτογνωσία.

Ακόμα αυτογνωσία είναι το να γνωρίζει κάποιος για τον εαυτό του τα όριά του, τον ειδικό του τρόπο να αντιδράει σε καταστάσεις και η ειδική του γνώση σε όποια επίπεδα. Μέσα απ’ την αυτογνωσία θα πετύχουμε να ξεχωρίσουμε τα προσωπικά μας πάθη και ντροπές ώστε μέσω του εξαγνισμού να τα αποβάλλουμε εν καιρώ.

Η πραγματική αυτογνωσία επεκτείνεται στο χαρακτήρα μας και ακολουθεί όλη την πορεία μας από το βρέφος στον ενήλικα άνθρωπο. Δεν περιλαμβάνει επιφανειακά θέματα όπως το τι φαγητό μου αρέσει, ποιος τύπος γυναίκας (ή άντρα) με φτιάχνει αλλά βαθύτερες αιτίες που προκαλούν τις πράξεις μας και αυτά που αισθανόμαστε.

Οι άνθρωποι με την πολυπλοκότητα της σημερινής ζωής δεν έχουν τον χρόνο να κοιτάξουν βαθιά μέσα τους για να ανακαλύψουν τον βαθύτερο τους εαυτό. Πρέπει λοιπόν μέσα απ’ το στάδιο του εξαγνισμού να κυνηγήσουμε την αυτογνωσία σε όσο βαθύτερο επίπεδο δύναται να πάμε. Μια καλή αυτογνωσία θα συνεργαστεί με τον βαθύτερο εαυτό μας, το αστρικό μας σώμα, να πετύχουμε τις τηλεαισθήσεις. Με πλήρη συγκέντρωση θα ταξιδέψει το αστρικό μας σώμα στον αιθέρα μέχρι να βρει τους ανθρώπους που ζουν συνειδητά μέσα εκεί από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι τον συνάνθρωπό μας που κατέχει τις τηλεαισθήσεις.

Η αυτογνωσία θα περιορίσει τα προσωπικά μας πάθη ενώπιον του μεγαλείου της ολικής αλήθειας, του πνεύματος και της ψυχής, μέρη του εαυτού μας που ζουν στον αιθέρα είτε το γνωρίζουμε είτε όχι. Μα πως; Επικοινωνώ ήδη χωρίς να το ξέρω; Ναι. Στους κατόχους της γνώσης παραδίνονται τα αισθήματά μας και οι σκέψεις μας με τρόπο μαγικό και χωρίς να υποψιαζόμαστε το παραμικρό.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν ζει στον αιθέρα εφόσον ζει ή έζησε κάποτε. Ένα από τα σώματα του ανθρώπου, το αστρικό σώμα ταξιδεύει στον αιθέρα στον ύπνο μας όπου μέσω του υποσυνείδητου περνάει τις άγνωστες πόρτες της φαντασίας όπως ένας ναυαγός στα ανοιχτά του ωκεανού. Αυτές οι πόρτες θα αρχίσουν σιγά σιγά να ξετυλίγουν την προσωπική μας αλήθεια μέσα από την κοινωνικότητα και τις ατομικές μας επιλογές.

Εύκολη φαίνεται η αυτογνωσία. Θα καταλάβετε. Όμως όσο βυθίζεστε στα άδυτα του εαυτού σας θα δείτε ότι έχετε πολύ δρόμο μέχρι να νιώσετε τις δονήσεις του ανθρώπου που είστε με όλα τα επίπεδα σωμάτων της ύπαρξής του. Πρώτα θα νιώσετε τον εξωτερικό σας εαυτό, αυτόν που φαίνεται προς τα έξω, ύστερα την συνείδηση και το πνεύμα και στη συνέχεια θα περάσετε μια στενή γραμμή όπου το πνεύμα γίνεται ταξιδιώτης και πάει στην στιγμή όπου θελήσει να πάει. Εκεί πρέπει να κάνετε ένα σύνδεσμο μεταξύ του συνειδητού, πνεύματος και ψυχής (ή αστρικού σώματος). Τώρα ξέρετε λοιπόν από τι αποτελείστε και ποιο είναι το «όχημα» που σας ταξιδεύει στον αιθέρα, τον τόπο όπου ζουν οι τηλεαισθήσεις.

ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΜΕΝΩΝ

Αναμεταξύ των κατόχων των τηλεαισθήσεων, που σας πληροφορώ ότι είναι πολλοί ανάμεσά μας, η χρήση των είναι ελεύθερη εφόσον δεν καταπατά τα δικαιώματα του ανθρώπου. Η ελευθερία του να επιλέγεις ποιο σήμα θα εκπέμπεις και τι θα μεταφέρεις από το συνειδητό  στον αιθέρα είναι αναφαίρετη. Μπορεί κάποιος να δει μέσα απ’ τα μάτια σου μόνο εάν και συ το επιτρέψεις, ή να ακούσει μέσα από τα αυτιά σου.

Εδώ αγγίζουμε τα όρια της τρέλας όπου πολλοί ασκητές των τηλεαισθήσεων χάσανε τον δρόμο τους εκεί χωρίς γυρισμό ή ακόμα και όσοι επιστρέψανε κάποτε είχαν πολλές εμπειρίες να διηγηθούν. Το να ακούς μέσα απ’ τα αυτιά κάποιου άλλου ή να βλέπεις μέσα από τα μάτια του είναι δίπλα ακριβώς από την σχιζοφρένεια. Εκεί όπου τα σήματα είναι ψευδή και πλασμένα από την φαντασία μας προσκολλημένη όμως στον πραγματικό χώρο του αιθέρα. Αυτό είναι αποτέλεσμα μιας ημιτελούς αυτογνωσίας και ενός μισοτελειωμένου εξαγνισμού. Πρέπει λοιπόν να αναγνωρίσουμε τις δυσκολίες που θα συναντήσουμε σε αυτό το ταξίδι στον βαθύτερό μας εαυτό. Πριν νοιώσουμε πραγματικά άφοβοι και έτοιμοι δεν πρέπει να ανοιχτούμε στις τηλεαισθήσεις και αυτό είναι ένα δικαίωμα του ανθρώπου ο οποίος ασκείται για να αποκτήσει καθαρή ψυχή, καθαρό πνεύμα και να συνειδητοποιήσει τις τηλεαισθήσεις. Όπως και κάθε στιγμή μπορεί να αρνηθεί τον συντονισμό με κάποιον άλλον κάτοχο του μυστηρίου. Δεν θα πω πολλά ακόμα σε αυτήν την ενότητα καθώς ήμουνα σαφής ως προς τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των συντονιζόμενων, αλλά θα αναφερθώ πάλι σε αυτές στις επόμενες ενότητες.

Κλείνοντας λοιπόν αυτήν την ενότητα λέω περιληπτικά τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των συντονιζόμενων οι οποίες είναι οι εξής:

Ελευθερία αποκλεισμού μας σε συντονισμό, ελευθερία επιλογής συντονιζόμενου, δικαίωμα κλήσης κάποιου μέχρι απάντησής του αποδοχής ή μη του συντονισμού με εμάς.

Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ

Ο συντονισμός των ασκητών είναι απαραίτητος για την επίτευξη της επαφής μέσω των τηλεαισθήσεων. Μετά από καιρό θα είναι εύκολο να συντονιστείτε μέσω του ονόματος του άλλου ασκητή. Για αρχή ίσως χρειαστεί να επικαλεστείτε εντόνως τον συντονιζόμενο μέσα από χώρους, ιδέες, σκέψεις αλλά και του ονόματός του. Είναι πιθανό να είναι απασχολημένος, οπότε να μην μπορεί να επιτευχθεί ο συντονισμός. Δηλαδή! Πώς; Οι ασκητές θα συντονιστούνε με καθαρό μυαλό, ανεπηρέαστο και σε στιγμή ηρεμίας και συγκέντρωσης. Κατά τον συντονισμό αφήνετε το αστρικό σώμα να ταξιδέψει στον αιθέρα μέχρι να συναντήσει τον άλλον ασκητή με τον οποίο θέλετε να επιτύχετε την τηλεπικοινωνία. Όπως απ’ το κινητό καλούμε τον αριθμό κάποιου και εκείνος απαντάει έτσι με την σφραγίδα του κάθε ανθρώπου την οποία επικαλούμαστε, συντονιζόμαστε με αυτόν πνευματικά. Ο συντονισμός είναι στην ουσία η συνάντηση των ψυχών μέσα στον αιθέρα και η συνεύρεσή τους σε μια αμφίδρομη επικοινωνία. Η λήξη του συντονισμού ίσως σας φανεί δύσκολη εφόσον γίνεται με κάποιον άνθρωπο που αγαπάτε διότι χάνεται η επικοινωνία και είναι και αυτό ένα αντίο. Ο συντονισμός πραγματοποιείται και με μη ασκητές εφόσον αυτή η κατάσταση του νου υπάρχει ήδη γραμμένη στα γονίδιά μας. Πόσες φορές μας έχουν γλωσσοφάει και αισθανόμαστε άσχημα! Ή πόσες φορές σκεφτόμαστε κάποιον και εκείνη τη στιγμή μας παίρνει τηλέφωνο; Ο συντονισμός λοιπόν είναι το σημαντικότερο  κλειδί στις τηλεαισθήσεις εφόσον χωρίς αυτόν δεν επιτυγχάνεται τίποτα. Εδώ θέλω να πω πως ένα ζευγάρι ασκητών θα κάνει πιο εύκολο τον τρόπο απόκτησης τηλεαισθήσεων εφόσον δεν θα χρειαστεί να ψάχνετε για συντονιζόμενο, αλλά θα πειραματιστείτε με ένα άτομο που και αυτό ασκείται και το γνωρίζετε από καιρό. Προσπαθήστε λοιπόν να συντονιστείτε με τον άνθρωπό σας επικαλούμενοι το όνομά του και κατευθύνοντας την ψυχή σας στην δικιά του πνευματική κατεύθυνση. Αφού πετύχετε τον συντονισμό πρέπει να είστε ανεπηρέαστοι και να δεχτείτε τα σήματα καθαρά χωρίς να προδικάζετε το τι θα ακούσετε μέσα στο μυαλό σας. Έτσι λοιπόν αρχίζουμε να μπαίνουμε στα βαθιά νερά των τηλεαισθήσεων. Μην ξεχνάτε πως εφόσον συντονιστείτε θα νιώθετε την παρουσία του συντονιζόμενου όπου κι αν βρίσκεστε εάν αυτό σας βοηθάει να καταλάβετε εάν έχετε πετύχει συντονισμό ή όχι. Οι δονήσεις του κάθε ατόμου διαφέρουν όμως αυτό δεν έχει να κάνει απόλυτα με τον συντονισμό εφόσον άνθρωποι με διαφορετικές δονήσεις μπορούν να συντονιστούν σε μια αιθερική συνεύρεση. Οι δονήσεις αφορούν στο φυσικό σώμα  και όχι στο αιθερικό με το οποίο ταξιδεύουμε στον χώρο των συναισθημάτων και των αισθήσεων. Κλείνοντας αυτήν την ενότητα θα πω πως ο συντονισμός είναι κάτι που κάνουμε ήδη και δεν είναι δύσκολο να επιτευχθεί αρκεί να θέσουμε σε λειτουργία τις τηλεαισθήσεις μέσω του συντονισμού και να πετύχουμε την αιθερική συνεύρεση.

Ο ΧΩΡΟΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΟΙ ΤΗΛΕΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

Όλα τα συναισθήματα, οι σκέψεις και οι αισθήσεις ταξιδεύουν στον αιθέρα πέρα από χρονικούς περιορισμούς και αποστάσεις. Το πέμπτο στοιχείο κατά τον Πλάτωνα ο αιθέρας, είναι ο χώρος που αναπτύσσονται οι τηλεαισθήσεις.

Στον αιθέρα περνάνε οι σκέψεις μας, τα συναισθήματα μας αλλά και οι αισθήσεις μας ώσπου γίνονται τηλεαισθήσεις όταν μάθουμε να τις αποκωδικοποιούμε. Όχι, δεν πρόκειται για κωδικοποιημένα μηνύματα, παρά μόνο για αισθήσεις που λαμβάνονται από τον κατάλληλο δέκτη. Τα σήματα είναι άμεσης απόκρισης όποια και αν είναι η απόσταση που συνδέει τους συντονιζόμενους. Για να καταλάβουμε αυτόν τον χώρο των τηλεαισθήσεων δεν έχουμε παρά να αφήσουμε τις πόρτες της φαντασίας ανοιχτές και να συντονιστούμε με κάποιον άλλον ασκητή. Αμερόληπτα και μη προκατειλημμένα τότε θα επικοινωνήσουμε με αυτόν, τις σκέψεις του, τα συναισθήματά του και τις αισθήσεις του, ακοή, όραση, αφή κλπ. Μπορείς να νιώσεις το κορμί του, το τι βλέπουν τα μάτια του ή απλά να αφουγκραστείς τη σκέψη του όσο μακριά και αν είναι τη στιγμή που γίνεται η σκέψη ταξιδιώτης του αιθέρα. Μέσα σε αυτόν τον χώρο που δεν έχει διαστάσεις ζούνε και οι ψυχές των θανόντων, τα μεγάλα πνεύματα του παρελθόντος αλλά και του παρόντος και του μέλλοντος. Επίσης σε αυτόν τον χώρο γράφονται τα όνειρα και μένουν για πάντα όπως τα κωδικοποιεί μέσα από τις τρεις διαστάσεις το υποσυνείδητο, γιατί τα όνειρα έχουν διαστάσεις του ορατού κόσμου ακόμα και αν ο αιθέρας δεν έχει διαστάσεις. Μπορούμε επίσης να ξαναζήσουμε κάποια ιστορία απλά ανακαλώντας την μέσα από τον αιθέρα και απευθείας στη μνήμη μας. Μπορούμε να καλέσουμε κάποιο πνεύμα, κάτι επικίνδυνο λόγω του ότι δεν θα γνωρίζουμε τις προθέσεις του. Στον αιθέρα υπάρχει ο παράδεισος και η κόλαση συγχρόνως όπου ο κάθε θανών πληρώνει το τίμημα της ζωής που έκανε, είτε αυτό είναι κάτι θετικό, είτε κάτι αρνητικό. Προβληματιστήκατε; Κι όμως τόσα πράγματα ζουν στον αιθέρα και είναι εκεί για μας να τα αποκωδικοποιήσουμε, σκέψεις, συναισθήματα, αισθήσεις αλλά και οι μνήμες των ψυχών που ζουν αιώνια. Αυτός είναι ο αιθέρας, ο χώρος που ζούνε οι τηλεαισθήσεις, μια νέα διάσταση στη ζωή μας.

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΑΙΩΝΙΑ

Στα παλιά βιβλία μαγείας θα συναντήσει κανείς επικλήσεις πνευμάτων, δαιμόνων και αγγέλων. Αυτά τα πνεύματα έχουν διατηρήσει την μνήμη τους μέσα από αρχαία χειρόγραφα που ανατυπώνονται μέχρι σήμερα. Όπως οι αρχαίοι θεοί ζουν για πάντα μέσα στον χωροχρόνο μέσω του αιθέρα και είναι πάντα εκεί αν θελήσουμε να κάνουμε μια επαφή μαζί τους, έτσι και πνεύματα ηρώων ή δικών μας ανθρώπων ζουν εκεί και είναι για πάντα διαθέσιμα για τους ασκητές να τα επικαλεστούνε. Ένα επικίνδυνο κεφάλαιο για όσους θέλουν να μεταπηδήσουν στη μαγεία γνωρίζοντας τον αιθέρα. Ο Σολόμωντας έχει καταγράψει εβδομήντα δύο δαίμονες και εβδομήντα δύο αγγέλους οι οποίοι υπάρχουν στη διάθεσή μας να τους επικαλεστούμε. Αυτά τα πνεύματα όπως και όλα τ’ άλλα ζουν αιώνια αρκεί να υπάρχει ζωντανή η μνήμη τους και έτσι με το κατάλληλο κλειδί ξαναζωντανεύουν μπροστά μας. Δικοί μας άνθρωποι ή ήρωες του ’21 μπορούν να έρθουν σε αιθερική συνεύρεση με τον ασκητή. Δεν θα πω περισσότερα για αυτά τα πνεύματα καθώς αυτό το βιβλίο δεν είναι βιβλίο δαιμόνων αλλά ένα εγχειρίδιο για αυτούς που θέλουν να αναπτύξουν την τηλεπάθεια και τις λοιπές τηλεαισθήσεις. Θα πω μόνο ότι είναι δυνατόν να ανοίξουμε τις πύλες σε όλα τα πνεύματα μέσω των τηλεαισθήσεων, ας μην ρισκάρουμε λοιπόν να βρεθούμε με ένα καταχθόνιο πνεύμα σε αιθερική συνεύρεση και ας μείνουμε στους ζώντες ασκητές, φίλους και γνωστούς.

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

Η σκέψη είναι μια βασική έκφραση της λογικής. Οι άνθρωποι κάνουν χιλιάδες σκέψεις, αλλά ποιες από αυτές μπορούν να τις μεταδώσουν; Λοιπόν οι σκέψεις γίνονται λόγος μέσα στον αιθέρα. Αρκεί λοιπόν να είμαστε συντονισμένοι με κάποιον άλλον ασκητή και αναφερόμενοι σε αυτόν να μεταβιβάσουμε τη σκέψη μας σε οποιαδήποτε απόσταση. Πρέπει επαναλαμβάνω να είμαστε συντονισμένοι με τον δέκτη και σε μια αμφίδρομη επικοινωνία να μεταφέρουμε και να λαμβάνουμε τις σκέψεις του ασκητή. Αυτή η αίσθηση είναι γνωστή ως «τηλεπάθεια» και είναι η πρώτη τηλεαίσθηση που θα αποκτήσουμε ή αν θέλετε θα επιτρέψουμε στο νου να την ξεθάψει από τον λήθαργο της άγνοιας και του φόβου. Εφόσον υπάρχει καθαρός νους και μέσω της αυτογνωσίας επιτυγχάνουμε αυτήν την κατά τ’ άλλα νέα αίσθηση. Ο ασκητής πρέπει να ξέρει να αναγνωρίζει τις δικές του σκέψεις διότι όταν λάβει την σκέψη του άλλου ασκητή, θα την «ακούει» μέσα στο μυαλό του σαν δικιά του σκέψη. Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να αναγνωρίζεις ποια σκέψη είναι δικιά σου και ποιο είναι το σήμα του συντονιζόμενου. Η κάθαρση ή εξαγνισμός είναι ένα στάδιο απαραίτητο διότι θα μας καθαρίσει από τις προκαταλήψεις και τον προϊδεασμό για το τι θα ακούσουμε μέσα στο μυαλό μας. Καθαρίστε το μυαλό σας, βγάλτε οποιαδήποτε σκέψη και καλέστε τον συντονιζόμενο. Εφόσον επιτευχθεί ο συντονισμός περάστε τη σκέψη σας σε αυτόν σαν να μιλάτε σε ένα διάλογο, σαν να ήταν παρών. Έτσι κι αλλιώς αν υπάρχει συντονισμός θα νιώθετε αισθητή τη παρουσία του. Στείλτε ένα σήμα και περιμένετε απροϊδέαστος το σήμα του άλλου ασκητή. Μπορείτε επίσης να συνβρίσκεστε όταν δοκιμάζετε αυτή τη νέα αίσθηση για την επιβεβαίωση της επίτευξής της. Δοκιμάστε με αριθμούς να περάσετε το σήμα στον άλλον ασκητή. Σκεφτείτε έναν αριθμό και εκπέμψατε τον στον άλλον ασκητή. Θα δείτε σιγά σιγά πως ο συντονιζόμενος βρίσκει τον αριθμό που σκεφτήκατε. Ξαναλέω πως η κάθαρση είναι ένα απαραίτητο στάδιο για την επίτευξη των τηλεαισθήσεων. Πρέπει να υπάρχει ηρεμία στο μυαλό, να είστε σε θέση να μπορείτε να το αδειάσετε από σκέψεις για να λάβετε το σήμα. Το σήμα πρέπει να είναι καθαρό και σαφές. Ίσως προκληθεί σύγχυση εάν οι δύο συντονιζόμενοι στέλνουν σήματα την ίδια στιγμή, γι’ αυτό προσπαθήστε να εφαρμόσετε τους κανόνες του διαλόγου, δηλαδή να μιλάει ένας κάθε φορά. Αφού δοκιμάσετε την τηλεπάθεια σε παρουσία του άλλου συντονιζόμενου και εφόσον την πετύχετε προσπαθήστε να την πετύχετε όταν βρίσκεστε σε απόσταση. Το δύσκολο μέρος αυτής της άσκησης είναι να μπορείτε να απομονώσετε τις δικές σας σκέψεις και να τις ξεχωρίσετε από του άλλου. Επίσης δυσκολία θα βρείτε να λάβετε σήμα διότι πρέπει το μυαλό να είναι άδειο. Δυσκολία επίσης θα βρείτε στο να πετύχετε συντονισμό εξ αποστάσεως. Μη ξεχνάτε ότι κατά το συντονισμό θα νιώθετε την παρουσία του συντονιζόμενου ακόμα και αν είναι πολύ μακριά. Ο αιθέρας δεν έχει αποστάσεις και αν θεωρήσουμε ότι περνάει ο χρόνος από πάνω του τότε είναι ο σχετικός χρόνος που νιώθουν οι ζώντες να περνάει. Κατά τ’ άλλα στον αιθέρα δεν υπάρχει χρόνος ή τουλάχιστον ο χρόνος είναι σχετικός. Εάν δεν μπορείτε να καθαρίσετε το μυαλό σας από σκέψεις τότε συνεχίστε τον εξαγνισμό και εμβαθύνετε στη γνώση του εαυτού σας μέχρι να είστε σε θέση να μπορείτε να έχετε άδειο το μυαλό αλλά και να μην προδιατίθεστε για το τι θα ακούσετε μέσα στο νου από το φίλο σας ασκητή. Θέλω να επαναλάβω πως ένα ζευγάρι ασκητών που με ειλικρίνεια θα αποδεχτούν τον συντονισμό αλλά και θα επιβεβαιώσουν την ορθή μετάδοση μηνυμάτων είναι μεγάλη βοήθεια στο να πετύχετε οποιαδήποτε τηλεαίσθηση, αλλά και την ορθή της λειτουργία. Θα πει κανείς ότι αυτή η αίσθηση θα καταργήσει το τηλέφωνο, αλλά εδώ θα συμπληρώσω πως αυτές οι τηλεαισθήσεις δεν είναι για όλους και ίσως κάποιοι να μην τις πετύχουν ποτέ. Άτομα με πολλά κόμπλεξ που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα θα γελοιοποιήσουν την προσπάθειά σας, μπορεί ακόμα και να σας περιγελάσουν. Προσπαθήστε να ανακαλύψετε τους άξιους ανθρώπους που μπορούν να περάσουν μέσα απ’ όλα τα στάδια και να πετύχουν την κάθαρση, την αυτογνωσία και την τηλεπάθεια εν τέλει. Προσπαθήστε επίσης να μην εμπλέκετε σε αυτές τις ασκήσεις τους ανάξιους και να μην αναφέρεστε σε αυτή σας την ιδιότητα. Κλείνοντας θα πω πως όταν πετύχετε την τηλεπάθεια θα νιώσετε ενθουσιασμένος, μην αφήσετε τον ενθουσιασμό να γεμίσει το μυαλό σας και να δημιουργήσει προϊδεασμούς κατά την λήψη μηνυμάτων από άλλους. Η σύνεση και η μετριοπάθεια θα σας επιτρέψουνε να γλιτώσετε ίσως από πολλά τηλεφωνήματα! Καλή επιτυχία στην πρώτη συνεύρεση στον αιθέρα με το ζευγάρι σας ή με όσους έχετε αναπτύξει αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας, μαζί. Μη ξεχνάτε πως αυτή είναι η βασική τηλεαίσθηση και ίσως να μην μπορέσετε να πετύχετε όλες τις τηλεαισθήσεις, μην απογοητευτείτε, σκεφτείτε ότι κάποιοι ίσως να μην την πετύχουν ποτέ. Τέλος θα πω πως εμείς που μπορούμε να επικοινωνούμε με αυτόν τον τρόπο έχουμε κάτι ξεχωριστό, μια νέα δύναμη και κατατασσόμαστε σε μία άλλη κατηγορία ανθρώπου. Σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπων ανήκουν οι ευνοημένοι από τη γέννηση τους με δυνατό χαρακτήρα και αυτοί που μπορέσανε να πετάξουν από πάνω τους τα κόμπλεξ και τις προκαταλήψεις και γίνανε πνευματικοί άνθρωποι, ικανοί να εξαγνιστούνε και να ξεπεράσουνε τον φόβο που προκαλεί το άνοιγμα των πυλών στο χαοτικό άπειρο ακόμα και αν αυτό το άπειρο είναι ο πληθυσμός της Γης για κάποιους και όχι όλα. Δηλαδή θα ανακαλύψετε τον μικρόκοσμο ξεπερνώντας μια φοβία αλλά και τον μακρόκοσμο με τρόμο. Η σύνεση, η ηθική και η αλήθεια θα σας κάνει να μην το βάλετε στα πόδια ανοίγοντας τις πύλες της συνειδητότητας σας στο αχανές σύμπαν μέσω μίας γήινης αίσθησης η οποία έχει προεκτάσεις στα πάντα, παντού και για πάντα. Μη ξεχνάτε πως στον αιθέρα δεν υπάρχουν όρια τοπικά ή χρονικά. Είστε έτοιμοι λοιπόν να εμβαθύνετε στις τηλεαισθήσεις και πάμε στην επόμενη τηλεαίσθηση, στην μεταφορά του ήχου.

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΚΟΗΣ

Ακοή είναι όποιο σήμα λαμβάνουνε τα αυτιά μας. Δηλαδή οποιαδήποτε ομιλία, μουσική ή θόρυβος. Αυτό το σήμα μπορεί να μεταφερθεί μέσω των τηλεαισθήσεων. Θα βρείτε πρακτική αξία μέσω του συντονισμού και της τηλεπάθειας να πείτε τις σκέψεις σας και με το στόμα. Ο συντονιζόμενος τότε ίσως μπορέσει να ακούσει συγχρόνως αυτά που σκέφτεστε και μεταδίδετε. Μετά την επίτευξη του συντονισμού γενικά πετυχαίνουμε όποια τηλεαίσθηση θέλουμε, παράγοντας βασικός είναι το κατά πόσο μπορούμε να αφιερωθούμε στον συντονισμό και να συγκεντρωθούμε σ’ αυτόν. Ηχητικά σήματα τότε θα λάβουν τα αυτιά μας σαν να τα βλέπαμε σε όνειρο, μην περιμένετε να ακούσετε με τα αυτιά σας. Εξάλλου το κέντρο των τηλεαισθήσεων είναι κοντά στο υποσυνείδητο. Πρέπει να εξοικειωθούμε με αυτόν τον τρόπο σύνδεσης των συντονιζομένων για να λάβουμε ηχητικό σήμα αλλά και οπτικό. Πρέπει να παραδώσουμε το σώμα μας για να νιώσουμε το κορμί του συντονιζόμενου. Κάποιοι θα πουν όλα αυτά τέχνες του διαβόλου αλλά είναι απλές πρακτικές με πανάρχαιες ρίζες που φτάνουν στην εποχή του Δία και του Κρόνου παλιότερα. Μη φοβηθείς αν λάβεις ήχο μέσα στο μυαλό σου. Προσπάθησε να απομονώσεις τ’ αυτιά σου όταν λαμβάνεις σήμα και να τα εντείνεις όταν στέλνεις. Φυσικά η ησυχία βοηθάει την επίτευξη αυτής της τηλεαίσθησης. Κλείνοντας να υπενθυμίσω πως το κέντρο των τηλεαισθήσεων είναι δίπλα στο υποσυνείδητο γι’ αυτό πρέπει να βουτήξουμε βαθιά μέσα στο νου και να φέρουμε στην συνείδηση τα σήματα του υποσυνείδητου. Έτσι θα έχουμε πετύχει ακόμα μία τηλεαίσθηση. Επίσης θα πω ότι τα σήματα των τηλεαισθήσεων αποθηκεύονται και στη μνήμη εφόσον γίνουν συνειδητά και μπορούμε να τα ανακαλέσουμε ανά πάσα στιγμή ως μνήμες.

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

Ίσως η δυσκολότερη τηλεαίσθηση, αν αναλογιστούμε ότι πρέπει να απαρνηθούμε την δικιά μας όραση για να εκλάβουμε την όραση του συντονιζόμενου. Πρέπει επίσης ο συντονιζόμενος να στέλνει την όρασή του στα βάθυ του νου για να μπορέσουμε τελικά να δούμε την όρασή του σαν όνειρο. Βοηθάει να έχουμε κλειστά τα μάτια ή έστω ακούσια και αφηρημένα. Είναι απίστευτο; Κι όμως με άδειο το μυαλό και με τον κατάλληλο συντονιζόμενο μπορούμε να δούμε μέσα απ’ τα μάτια του έστω για μια στιγμή. Είναι αρκετή μία στιγμή για να ενεργοποιηθεί το κέντρο του εγκεφάλου που κάνει αυτή τη δουλειά. Θα ενθουσιαστείτε όταν και ο συντονιζόμενος επιβεβαιώσει ότι αυτό που είδατε στον αιθερικό σας εαυτό είναι αυτό που πραγματικά έβλεπε εκείνη τη στιγμή. Δεν έχω πολλά να πω γι’ αυτήν την τηλεαίσθηση, είναι πηγαίο το ταλέντο που χρειάζεται για να επιτευχθεί και είναι πραγματικά δύσκολο. Κλείνοντας να πω πως ο κατάλληλος συντονιζόμενος είναι το κλειδί για την επίτευξη αυτής της αίσθησης, γι’ αυτό καλύτερα να είναι και αυτός ασκητής και να δοκιμάσετε αυτήν την άσκηση αμφίδρομα.

Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΦΗΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΤΗΛΕΑΙΣΘΗΣΕΙΣ

Το σώμα του ανθρώπου είναι γεμάτο με αισθητήρια όργανα, τα νεύρα. Με τα νεύρα αισθανόμαστε γύρω από το σώμα και πάνω σε αυτό. Επίσης υπάρχουν αισθητήρια όργανα της όσφρησης και της γεύσης. Εάν και μόνο εάν αφήσουμε το κορμί μας να χάσει την επαφή με το νου θα λάβουμε σήμα από τον άλλον ασκητή, τον συντονιζόμενο. Εδώ σε αυτήν την άσκηση πρέπει να μάθουμε να χαλαρώνουμε το μυαλό μας τόσο ώστε να μην αισθάνεται το κορμί μας και με συντονισμό να αισθάνεται τον άλλον ασκητή. Να νιώσουμε στα νεύρα ή μάλλον στις απολήξεις τους στον εγκέφαλο, το άλλο κορμί. Με λίγη προσπάθεια θα λάβουμε και μυρωδιά ή και γεύση που έχει στο στόμα του ο άλλος ασκητής. Ο συντονισμός και πάλι είναι απαραίτητος για να επιτευχθεί η μεταφορά της αφής και μάλιστα είναι από τις πιο δύσκολες τηλεαισθήσεις διότι πρέπει να αφήσουμε το σώμα μας να μουδιάσει στην ανυπαρξία ώστε να έρθει το άλλο σώμα, γυναικείο ή αντρικό να πάρει τη θέση του δικού μας σώματος. Προσοχή όμως καθώς ταυτιζόμαστε επειδή μπορεί να μας καταβάλλει ο φόβος ή το πάθος, ειδικά εάν ο συντονιζόμενος είναι του άλλου φύλου. Σε αυτήν την περίπτωση να είσαι προετοιμασμένος για την ταύτιση με ένα σώμα του άλλου φύλου και όλα τα συνεπακόλουθα.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κλείνοντας αυτό το μικρό βιβλίο, το εγχειρίδιο των τηλεαισθήσεων θέλω να πω τα εξής. Αυτές οι πρακτικές είναι μέρος της μαγείας και δεν είναι πράγματα απλά και αθώα. Πολλοί θα τα παρατήσουν πριν καταφέρουν  πολλά, άλλοι θα κουραστούν προσπαθώντας χωρίς αποτέλεσμα. Λίγοι είναι αυτοί που θα ανοίξουν το μυαλό τους και θα αντιμετωπίσουν την ολική αλήθεια, την συμπαντική συνοχή με τους μηχανισμούς της και λίγοι είναι αυτοί που θα καταφέρουν στην πραγματικότητα να ανακαλύψουν το μεγαλείο της φύσης με όλες της τις διαστάσεις ορατές και αόρατες. Σε εσάς λοιπόν, του λίγους θέλω να πω με έντονο τρόπο να μην ανακοινώνετε σε ανάξιους αυτές σας τις ιδιότητες όχι μόνο για να μην σας περιγελάσουν αλλά και για να προστατέψετε την γνώση που σας δόθηκε από ανθρώπους με κατώτερο πνεύμα που θα χαρούν να την πολεμήσουν και αυτό γιατί τους φοβίζει και φαντάζει στα μάτια τους ως κάτι σατανικό και λανθασμένο. Ίσως έρθει μια μέρα που οι άνθρωποι καταφέρουν να κάνουν τις τηλεαισθήσεις κτήμα τους, κάτι δηλαδή που θα είναι για όλους τόσο φυσικό όσο μια βόλτα στο πάρκο. Ελπίζω αυτό το βιβλίο να σημάνει μια νέα εποχή πνευματικής αναζήτησης αλλά και πνευματικής έπαρσης όπου η υπέρβαση θα είναι μια καθημερινή συνήθεια για όλους. Τότε όλα θα αλλάξουν και ο θεός θα γίνει κάτι που θα μπορούμε να ακουμπάμε και να νιώθουμε άμεσα χωρίς ειδικούς μεσάζοντες (ιερείς) καθώς η ιεροσύνη και το μυστήριο θα είναι κτήμα όλων και δεν θα προκαλεί πλέον δέος το να κοιτάμε τα άστρα γιατί θα μπορούμε πια να τα αγγίζουμε. Με άμεση επαφή με την ψυχή μας, εκεί που τα πνεύματα δεν θα είναι πλέον φαντάσματα αλλά όντα τα οποία θα καταλαβαίνουμε συνειδητά.